1000 vragen aan jezelf, nummer 82, met vragen over wat te doen als je niet zou falen, kiezen tussen koken en afwassen, over angst, hoe mensen ontmoeten die niets voor je kunnen doen, wat te zeggen als je iemand ontmoet op straat en met wat je het liefst schrijft.
Net voor ik naar het hoger onderwijs ging, zo’n 30 jaar geleden, besloot ik, rond mijn achttiende, een jaartje te blijven zitten. Dat besluit had ik aan het begin van het schooljaar gemaakt, en meegedeeld aan mijn leerkrachten en de directie. Waarom ik dat vond, en hoe daar op gereageerd werd, beschrijf ik in deze blog.
Voor een schrijfwedstrijd een paar weken geleden probeerde ik een gedichtje te schrijven rond Covid-19. In deze blog zet ik het neer.
Iedereen krijgt spam, maar als je ze wel eens leest, springen er pareltjes naar voor, niet van geloofwaardigheid (ik klik uiteraard nooit verder) maar van verwondering. Af en toe schrijf ik in mijn dagboek een zin over wat ik las. Deze tekst is daar een collage van, van mijn ‘spam-familie’.
Te pas en te onpas noemen mensen iets ‘historisch’ of spreken ze van een ‘historisch moment’. In ons persoonlijk leven zijn er wel wat historische momenten, of kantelpunten. In deze blog vertel ik over een van die momenten in mijn leven, die ook wat ‘historisch’ is.
Een (zelf)motiverend tekstje geschreven, enkele jaren geleden, op een zonnige lentedag in het park, met zicht op de vijver, en in verbeelding een gevoel van geluk.
Is de keuze tussen fluisteren en schreeuwen een dilemma, een keuze of iets dat onbewust gegroeid is? In deze blog ga ik er op in.
Een tijd terug wees een kennis mij erop dat mijn leven omhuld wordt door blauwigheden. Dat uit zich niet alleen maar ook op blauwe maandag(en). In dit stuk ga ik verder in op mijn zogenaamde blauwigheden.