Nummer zesentwintig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over welke sport ik denk goed in te zijn, of ik vaak interesse veins, of er mensen zijn die ik nooit zou willen ontmoeten en wat mijn favoriete scheldwoord is. Over welke verschrikkelijke ervaring uit het verleden ik graag zou uitgewist zien, of en hoe ik me goed kan ontspannen, in welke kleren ik me het best voel en wat ik dacht dat ik me nooit zou overkomen. Tot slot of ik van een/het ander geslacht zou willen zijn en van wie ik wel eens moe word.
Een belangrijke les die ik al snel leerde over autisme was dat Rain Man, de film uit 1988 met Tom Cruise en Dustin Hoffman, géén documentaire is. Autistische kinderen beschikken… Read more ‘Hij moet altijd een vinger bij het uit-knopje kunnen houden’ →
Aan de uitgang van een multimediawinkel staat een iets oudere dame met wit hemd en bruine lange broek verveeld te wachten tot er iemand weer buiten gaat. Zodra ik mijn inkopen heb gedaan, stapt ze op mij af. Het gesprek dat volgt heb ik opgetekend in deze blog. Een poging om mij tevergeefs te overtuigen van de overstap naar de energieleverancier die zij vertegenwoordigt,
Tessie Regan in Shorts: Stories about Alcohol, Asperger Syndrome and God (Jessica Kingsley Publishers, 2014) over hoe zij de omgeving waarneemt, ervaart en zich aanpast aan die omgeving.
‘Maarten’ (persoon met autisme) in ‘Omgaan met auditieve prikkels’, artikel verschenen in het VVA Magazine (van de Vlaamse Vereniging Autisme), editie winter 2016 over de schoonheid van doordringende geluiden
‘Maarten’ (persoon met autisme) in ‘Omgaan met auditieve prikkels’, artikel verschenen in het VVA Magazine (van de Vlaamse Vereniging Autisme), editie winter 2016 over het gevoel van een terugslag of rebound door overprikkeling na een gevulde dag.
In Secrets to Success for Professionals in the Autism Field beschrijft ervaringswerker en autismeconsulente Gunilla Gerland voor hen wat ze (nog meer) kunnen doen (of best laten) voor mensen met autisme en hun omgeving (ouders, partners, broers en zussen). Dit artikel vormt een uitgebreid leesverslag van dit boek dat op de plank zou moeten staan bij elke hulpverlener die met mensen met autisme in contact.
Als niemand het mij wilde of kon leren, moest ik het mezelf maar leren, dacht ik zo. Dus dat is precies wat ik deed. Ik leerde mezelf alles. Door mensen nauwgezet te observeren. Door veel te lezen. En vooral door te experimenteren. Beetje bij beetje ontwikkelde ik kneepjes en alternatieven om mijn tekortkomingen te overwinnen en mijn sterktes te exploiteren. Zo ging ik behoren tot de groep ‘mensen als ik’. Die hun plan leerden trekken. Tot het concept ‘mensen als ik’ een volledig nieuwe betekenis kreeg. Voorheen zou ik mezelf… Read more Een nieuw leven … →
Tistje 