Voelen als een machine …
Citaat van Erik Nieuwenhuis in Ben (Thomas Rap, 2016) over hoe bepaalde mensen zonder autisme die ontdaan zijn van gevoel denken dat een klassiek autist zich voelt.
(Hoog)begaafd en autisme: juist is juist!
Tessa Kieboom in Hoogbegaafdheid: als je kind (g)een Einstein is (Lannoo, 2016) rond de combinatie van autisme en hoogbegaafdheid en waar een van de schemerzones volgens haar ligt.
‘Liefde is het moeilijkste in het leven’
Ruben K. (24) uit Helmond in ‘Liefde is het moeilijkste’, verschenen in het Eindhovens Dagblad van 7 januari 2016 over hoe hij zijn autisme ziet en over zijn passie, verzorgen van dementerende ouderen, en waarom dat zo is.
‘Alsof ‘wij, autisten’ van een andere planeet komen … ‘
Marije van Dongen, Nederlands (ervarings)deskundige autisme, in haar boek ‘Dramaqueen of gewoon autisme: mijn leven voor en na de diagnose’ over het ‘wij’ en ‘zij’ tussen mensen met en zonder autisme, en termen als ‘autist’ om mensen met autisme te benoemen.
‘Alleen wie ik lief heb, ziet me op mijn slechtste’
Warren Mavocchi is een Australische persoon die op latere leeftijd met autisme heeft leren leven. In zijn boek ‘Human: finding myself in the autism spectrum’ schrijft hij over het (terug) vinden van menselijkheid. In dit fragment probeert hij aan te geven in welke mate en wanneer zijn gedrag afwijkt en hoe anderen daarop mogelijks reageren.
Een soortement psychologisch autisme …
Fragment van de Portugese Paulo Coelho uit ‘Overspel’, een roman uit 2014,, waarin een personage het heeft over de betekenis van psychologisch autisme en het verlangen naar veiligheid en controle wat hiermee geassocieerd wordt.
De PanAm-glimlach versus de Duchenne-lach …
Fragment uit Iedereen kan schilderen: roman van de schrijfster Eva Curvers (Atlas Contact 2014) over hoe een personage in het boek een stuk van het diagnostisch proces naar autisme beleeft, namelijk het onderscheiden van de volgens hem (het personage is mannelijk, blijkt later) echte en onechte glimlach.
‘Voortdurend zin om iemand heel hard op zijn bek te slaan’
Fragment uit ‘Hallo, muur’ van Erik Jan Harmens over een man die ‘tegen een muur praat’ in de hoop een antwoord te vinden op de moeilijkheden die hij ervaart in het leven, waaronder een zoon met autisme.
Tistje 