Sociale media worden wel eens, veelal onterecht, vervloekt, surreëel en afstandelijk genoemd. Wie er regelmatig en verstandig gebruik van maakt, weet wel beter. Deze tien uitspraken, zowel van mensen met als zonder autisme, over wat hen opviel de voorbije tijd, zag ik de afgelopen tijd voorbijkomen. Ik zet ze hier graag even neer.
Mijn reactie op het bericht van klimaatactiviste Greta Thunberg op Instagram waarbij ze reageert op mensen die haar geestelijke gezondheid of stabiliteit in vraag stellen omdat ze autisme heeft.
Als ik op een zonnige terrasje, op het openbaar vervoer, bij de kapper of elders over autisme hoor praten, lijkt het of iedereen zijn of haar pedagogisch diploma van de Google Universiteit of van sociale media heeft. Sociale media lijken dan ook een ontmoetingsplaats rond autisme te zijn/worden. In deze blog vraag ik me af welke gevolgen dat heeft, zowel voor de informatie als voor de gebruikers.
Wat zou ik mensen met verdriet of lijden op of naast sociale media kunnen wensen, anders dan sterkte? Wat ik tegenover al dat verdriet, die ellende en dat onrecht kan plaatsen, is voor mij steeds vaker een raadsel. Er niet op letten, het sceptisch benaderen of hen erop wijzen dat ze niets tekort hebben en zelfs dankbaar moeten zijn, dat kan ik gewoonweg niet. Ik mag dan wel verlegen, discreet, weinig spraakzaam of cocooning zijn, maar allerminst ongevoelig of maatschappelijk onverschillig.
Nummer 71 in de reeks 1000 vragen aan jezelf met vragen als hoe belangrijk zijn eerste indrukken voor jou? welke drie locaties zouden het belangrijkst zijn mocht je leven verfilmd worden? Welke criteria heb je om contacten toe te laten in je sociale media? Wat kan je vandaag nog veranderen? Hoe intelligent ben je? Welk antwoord heeft je het meest verrast in je leven tot nu toe? In wie heb je een blind vertrouwen? Wat had je nooit gedacht van jezelf dat je zou kunnen? Wat voelt als een warm bad? Wanneer heb je voor het laatst een dag aan het strand doorgebracht?
Het geheim van een succesvolle autismeblog, schreef een blogger ooit, ietwat cynisch, is het te hebben over de overlap tussen autisme, asperger en een narcistische persoonlijkheid (NPS). Naar die overlap, het grensgebied of het samen bestaan van beiden lijkt er, als ik de vragen in mijn mailbox bekijk, behoorlijk wat interesse. In deze blog zet ik enkele gedachten rond deze vragen op een rij, maar heb ik het antwoord niet gevonden.
Een overzichtje van de veertig meest aangeklikte en becommentarieerde tweets van het twitteraccount van @tistje01 van de afgelopen tweeënhalf jaar.
De mogelijkheid om elkaar te kunnen ontmoeten zoals we zijn, zonder storende invloeden, dat zou de essentie zijn van sociale omgang. Dat kan bijvoorbeeld online, via sociale media. Toch zijn er heel wat mensen die minstens bezorgd zijn, ook als ouder of hulpverlener van mensen met autisme. In dit artikel ga ik in op die bezorgdheden, waarom er een parallel bestaat met omgaan met seksualiteit, welke oplossing(en) ik zelf adviseer en wat beter kan vermeden worden. Vanuit eigen ervaringen en vanuit gesprekken erover, met mensen uit diverse invalshoeken.
Tistje 