De vrouw die naast me zit op de regiolijnbus – voor mij gewoon een zoals alle andere – is op weg naar huis. Van toen ze opstapte, was duidelijk dat ze iemand zocht. Iemand die naar haar luisterde. Ik werd de ‘uitverkorene’ (ironisch bedoeld) en in deze blog vertel ik hoe ik haar verhaal onderging, toch een luisterend oor had volgens haar en wat er allemaal door mijn hoofd ging vooraleer ik afstapte.
Deze wereld is er een waarvan ik de regels maar niet onder de knie krijgt, zegt Marlies Hübner, blogster, vrouw en persoon met autisme in het Hamburger Abendblatt naar aanleiding van een interview over haar boek ‘Verstörungstheorieën’. Ze heeft het over communicatie en de leugenachtigheid van mensen zonder autisme, stereotypes rond autisme, en de hypothetische gesprekken die in haar hoofd spelen telkens ze nieuwe mensen zal ontmoeten. En hoewel autisme zwaar weegt, en geen voordelen heeft, is het volgens haar niet het einde wereld. Je kan er zelfs relatief goed mee leren leven.
Het is niet eenvoudig om aan mensen uit te leggen wat er voor mij veel energie vergt, en hoe het komt dat ik ‘na een dag niets gedaan te hebben’ toch behoorlijk vermoeid kan zijn. De lepeltheorie (of ‘spoon theory’) kan daarbij helpen, maar heeft zowel voor – en nadelen. In deze blog ga ik daarop in.
Zes jaar geleden schreef ik in De roos en de liefde over Lindsey (27) en Dave (29), een koppel waarvan beide partners autisme hebben. Over hun opgroeien, schooltijd, elkaar leren kennen, samen leven en samen wonen. Zes jaar later komen ze als koppel voor in de PBS-documentaire, ‘Autism in Love’, waarin een aantal volwassenen met autisme die een liefdes – of partnerrelatie zoeken of hebben, worden gevolgd. In deze blog bespreek ik deze documentaire, die op het einde via youtube is te zien.
Een automatisch schrijven aan de hand van de beginzin : “Het is nooit echt duidelijk, en dat is het eigenlijk ook nooit geweest: menen ze dat nu of laten ze een ballonnetje op, om te zien hoe ik reageer”, met elementen van communicatie, denken en ervaren.
Een voorbeeld aangebracht als ‘leugentje om bestwil’ (passend bij de kerstperiode) in het kader van communicatie, uit Autisme: werkboek sociale vaardigheden van Maureen Aarons en Tessa Gittens (Acco, 2009) –
Stern-journalist Christian Ewers in “Der Erstaunliche Karrière eines Autisten, der Frührentner war, bei einem Start-up anheuerte und jetzt von headhuntern gejagt wird” (‘De verbazingwekkende loopbaan van een Autist, die leefde op een arbeidsongeschiktheidsuitkering, bij een opstartend bedrijf aangenomen werd en nu gegeerd wordt door talentzoekers’) (Stern, 17 december 2015) (vrije vertaling uit het Duits en eigen selectie) over der ervaringen van een man met autisme in een bedrijf en talenten van mensen met autisme op het internet.
Hilde Geurts in ‘Nederland in ideeën 2015: dit wil je weten’ door Mark Geels & Tim van Opijnen (Mavin Publishing, 2014) over de wonderlijke kunst van het communiceren, bij mensen met en zonder autisme.
Tistje 