Personen met een handicap willen in een gewone baan aan de slag. Ook het VN-Verdrag voor de Rechten van Personen met een Handicap bevestigt dit, als onderdeel van ‘gewoon’ deel te nemen aan de samenleving. Ze hebben ook recht op een loopbaan in een arbeidsorganisatie die meer op maat van werknemers is gemaakt. Daarbij is enerzijds eigen regie en ervaringsdeskundigheid belangrijk, anderzijds echter ook de vrijwaring van de economische positie van personen met een handicap. Dat laatste gebeurt best door een hervorming van de uitkeringen en een integraal en kostendekkend… Read more Naar werk dat de maatschappelijke en individuele kwaliteit van bestaan verbetert … →
Het modieuze autisme is een van de drie hypes die momenteel de geestelijke gezondheidszorg domineren. Of minstens, dat beweert Allen Frances, een Amerikaanse psychiater, in zijn boek ‘Terug naar normaal’. Hoe kunnen we terug naar een normalere samenleving? In een betoog van 316 pagina’s, dat soms wat te theatraal leest, gaat Frances op zoek naar wat ‘normaal’ is, hoe de ‘diagnostische inflatie’ er is kunnen komen, naar de (diagnostische) hypes van vroeger, nu en de toekomst, en hoe we terug naar een ‘normalere samenleving’ kunnen evolueren. Dr. Frances is behalve… Read more Het modieuze autisme, of terug naar normaal … →
Onze samenleving kent een snel groeiende, problematische handicap, die goede banden binnen families en gezinnen smeedt en slechte verbreekt, die mensen ertoe noopt op een duidelijke en directe manier met elkaar te communiceren, die betekenisloze sociale interactie tot het minimum herleidt, die mensen tot het uiterste stimuleert om over zichzelf te leren en die ons tegelijk aanzet om er samen een betere wereld van te maken. Deze handicap wordt autisme genoemd – en ik kan niet inzien wat er verkeerd aan is, toch? Je kan niet geloven hoe blij ik… Read more Autisme als aanzet tot een betere wereld →
Het is begrijpelijk dat mensen niet goed meer weten hoe iemand met een beperking of met autisme aan te spreken. Je zou verward raken door de voortdurende verandering van gebruikte termen. Zeker als je van nature al wat omgangsverlegenheid hebt. Te meer omdat het voor de ene erg gevoelig ligt, en de andere er zich niet druk om maakt en zodoende moeiteloos wisselt. Bij die eerste groep is een schier eindeloze discussie trouwens nooit ver weg. En dat is nooit leuk. Hoe irritant is het immers niet op je vingers… Read more #Ananas (3): Hoe noem ik je het best? →
Hoe iemand gezien wordt, zegt weinig over wie iemand is. Het zegt slechts hoe anderen die persoon een plaats in het leven geven. Anderen die op hun beurt ook een plaats krijgen toegewezen. Schijt aan wat anderen over ons denken? Hoe we omgaan met hoe anderen over ons denken, heeft wel invloed op wie we uiteindelijk worden. Sommigen kiezen ervoor schijt te hebben aan wat anderen denken. Door zichzelf vrij te vechten van al die meningen. Of ze ontkennen gewoon dat anderen iets over hen denken. Zelf kan ik niet… Read more De vier fasen in het leven van een mens zonder titel →
Voor mensen met autisme is het dagelijks leven een grote uitdaging. Alleen al het lezen van emoties moeten ze leren zoals woordenschat. Maar dat maakt hen allerminst gevoelloos. Een reportage in Die Zeit van 2 april 2013. ‘Mijn geheugen vult zich met spam’ In een slingerende beweging, nu eens door bebouwd dan weer door landelijk gebied, baant zich een weg door Maintal, een stad in de Duitse deelstaat Hessen. Het verkeer verloopt er ordelijk, als ware het vanzelfsprekend, en wordt alleen onderbroken wanneer een auto rechts inslaat. Wanneer dat gebeurt,… Read more Steeds op scherp en belaagd met spam →
Omgaan met feedback, met reacties, met kritiek, dat is niet eenvoudig. Dat merk ik vooral als ik een reactie laat op een blog van iemand met autisme. Vier op de vijf keer zie ik ze niet verschijnen. Wellicht ben ik gewoon te eerlijk. Zelf ben ik nochtans blij met elke reactie. Ook al gaat die soms lijnrecht in tegenover de ideeën die ik naar voor breng. Des te meer zelfs, want ik heb de wijsheid niet in pacht. En om het met een van mijn favoriete zangkunstenaars Raymond (van ’t… Read more Ieder zijn tempo →
Het is druk als ik bij David aankom. Druk bij zichzelf, en druk in mijn hoofd. Hij woont immers nogal afgelegen en ik heb lang moeten rijden en zoeken. Zelfs met een goede gps. Ver weg van alle drukte om zelf druk te mogen zijn, zegt hij zelf. ‘Als het goed is, rond ik dit nog even af. De voorbereiding voor ons gesprek ligt op tafel’ roept hij als ik in zijn atelier kom. Voor mij is dat prima. Ik probeer alvast wat te acclimatiseren. Een voortdurende heruitvinding Die voorbereiding… Read more ‘Wie goed weet te vallen, kan ook beter opstaan’ →
Tistje 