Vanaf vandaag schrijf ik elke eerste dag van de maand schrijf ik een stukje over beginnen. Het eerste begint … (niet meteen verrassend) bij mijn fascinatie voor beginnen. De andere keren gaan over mijn ervaringen met grote en kleine beginnen en eerste keren in leven.
Holly Robinson Peete in Same but Different: Teen Life on the Autism Express (Scholastic Press, 2016) over het verschil tussen autisme, autistisch, autist en welke gevolgen het heeft.
Ralph James Savarese in Autism in a decentered world van Alice Wexler (Psychology Press, 2016) over het beelddenken van mensen met autisme, de esthetische betekenis die mensen met autisme volgens hem geven aan taal, en de rol van de context van kunst daarbij.
Parai Daiza is een gesloten tuin voor wie niet perfect van lijf en leden is. Een park dat volop in evolutie is en in geen geval met andere dieren – of natuurparken vergeleken kan worden. Vrij ontoegankelijk, slecht bereikbaar met het openbaar vervoer, niet vriendelijk, educatief povertjes en prijzig … we hebben ons bezoek dan ook, met barstende hoofdpijn, met de helft ingekort.
Citaat van Peter Vermeulen rond contextblindheid vanop de website Participate-Autisme. be
Het meest voorkomende symptoom bij kinderen waardoor ouders zich afvragen of hun kind misschien ASS heeft, is een vertraagde en abnormale taalontwikkeling. We leren onze taal door de interactie met andere mensen – daarom is het niet verrassend dat kinderen met ASS hier moeilijkheden mee hebben. Een veelvoorkomend probleem dat kinderen met ASS hebben, is begrijpen waarom zij zichzelf ‘ik’ moeten noemen terwijl anderen hen juist aanspreken met ‘jij’ of soms ook ‘hij’ of ‘zij’. (…) Een van de kenmerken van mensen met Autisme Spectrum Stoornissen (ASS) die het vaakst… Read more Autisme en taalontwikkeling →
Niets is erger dan iemand die denkt dat hij humoristisch is. Het zou van wijlen Toon Hermans komen, maar waarschijnlijk denken veel comedians er zo over. Mensen die beroepshalve mensen vermaken met humor, en af en toe in contact komen met de ‘comédiens de parme’, de flauw grappenmakers, die na een glaasje op ‘moppen tappen’. Ver van de tappers Meestal hou ik me verre weg van die tappers. Ik versta hun moppen niet. Ze zijn vaak politiek of religieus getint, racistisch, seksistisch, discriminatoir, validistisch en vulgair. Of ze zijn te… Read more Grappig uit de hoek →
Hoe maak ik autisme bespreekbaar bij mensen die niet gediagnosticeerd zijn? Dat is de (interessante) vraag die een zekere Cornutus stelt in een reactie bij de poster ‘focus op talenten’. Een vraag die ik overigens al vaker ben gesteld. Bij een gezellige babbel met een glaasje bubbels na voordrachten. Tijdens telefoontjes met doodgewone mensen (zonder autisme) die weten dat ik hier en daar wel eens wat schrijf over autisme. Oom aan de drank, hyperalerte schoondochter, bizarre collega … De vraag gaat dan meestal over hun schoonvader. Of over de ietwat… Read more Een vermoeden van … wat nu? →
Tistje 