1000 vragen aan jezelf #65
-
Zou je eerder een eend zo groot als een paard of honderd paarden zo groot als een eend bevechten?
Een heerlijk hypothetische vraag, daar hou ik wel van. De dierenvriend en vredelievende man in mij zegt meteen dat ik noch het een noch het andere zou doen mocht het louter voor het gevecht zijn. Hoewel dan meteen dat venijnige stemmetje van de koopman in mijn opkomt dat een eend zo groot als een paard wel eens heel wat zou kunnen opbrengen op de vleesmarkt. Misschien wel meer dan honderd kleine stukjes paardenvlees, dat momenteel al bij al niet zo populair is bij de vleesetende barbaren onder ons. Gezien er niets vermeld staat over middelen die niet toegestaan zijn, zou ik het niet zien als een klassiek duel maar als een militaire operatie, met materiaal en huurlingen die zo’n eend meteen zouden platleggen. Ik kies dus voor de eend zo groot als een paard, vanwege de strategische beheersbaarheid.
-
Naar wat voor soort restaurant ga je het liefst?
Het beste restaurant blijft natuurlijk de keuken van mijn ouders, dat spreekt voor zich. Als ik daarnaast moet kiezen voor een restaurant, wordt dat moeilijker. Een hamburgertent of pizzeria kan je bezwaarlijk een restaurant noemen, en de meeste andere eethuizen zijn ofwel te druk (zintuiglijke prikkels), te duur voor wat geboden wordt, te ongemakkelijk (etiquette, dresscode, soort volk dat er komt) ofwel te veraf.
-
Onderhandel je vaak met jezelf?
Dat gebeurt wel eens, en dat is niet altijd het gemakkelijkst, omdat bijna niemand me beter kent dan mezelf. In bijna alle gevallen worden de vaak nachtelijke onderhandelingen gestaakt zonder akkoord en wordt er beslist met kop of munt.
-
Maak je je wel eens zorgen over diefstal van je identiteit?
Voor zover mijn identiteit de moeite waard is om te stelen, maak ik me daar wel eens zorgen over, hoewel ik me meer zorgen maak over de roekeloosheid waarmee anderen met hun identiteit omgaan, en zich blootstellen aan mogelijke identiteitsdiefstal. Ik probeer natuurlijk wel zoveel mogelijk diefstal van mijn identiteit te voorkomen.
-
Zal je land ooit een vrouwelijke regeringsleider hebben?
Dat mijn land tot nu toe nog geen vrouwelijke regeringsleider heeft gehad, is natuurlijk niet goed te praten. Als het van mij afhangt, wordt dat meteen rechtgezet, en ik denk dat het er zeker nog van komt, alleen is niet zeker wanneer.
-
Kunnen geesten bepalen wie ze aanspreken?
Sommige geesten kunnen het, sommige niet, dat hangt volgens mij af van de mate dat ze in hun vorige stadia van bestaan gelooft hebben in hun mogelijkheid anderen te beïnvloeden.
-
Is het meer aanvaardbaar voor een mens om een dolfijn te eten of voor een varken om een mens te eten?
Vooreerst is het natuurlijk niet goed te praten dat varkens mensen zouden opeten. Er is wel eens een boer opgegeten door zijn varkens, maar ik denk dat het niet zo vaak gebeurt. Dat is trouwens ook niet goed voor hun spijsvertering, en dus tegen hun dierenwelzijn. Evenmin is het verstandig dat mensen dolfijnen opeten, maar het gebeurt helaas (gelukkig niet al te veel). Met enige weerzin zou ik dus voor het mensetend varken kiezen (op voorwaarde dat het niet gaat om mezelf of iemand die ik graag heb).
-
Is een computer met de aan/uit knop plots afzetten dichter bij in bed steken of bij hardvochtig vermoorden?
Voor zover je een computer in zulke vergelijking kan betrekken, zou ik het afzetten met de aan/uit-knop toch eerder als een (poging tot) hardvochtig vermoorden zien, dan als een in bed steken. Des te meer omdat de meeste moderne computers een ‘slaap’-knop hebben waarmee ze je, bij wijze van spreken, in bed kan steken en welterusten zeggen.
-
Zou de vrouw die model stond voor het schilderij ‘Mona Lisa’ het appreciëren dat mensen zich al vijfhonderd jaar afvragen wat tijdens het poseren dacht?
Voor zover we weten die de vrouw is die model stond, zal ze volgens mij wel geapprecieerd hebben dat mensen na al die jaren nog steeds met haar (al dan niet bestaande) gedachten tijdens het poseren bezig zijn. Het lijkt me een fiere dame geweest te zijn, die graag heeft dat mensen naar haar kijken en over haar bezig zijn. Zo blijft ze immers voortleven, sporen nalaten in de toekomst, wordt er over haar geschreven en verteld en verzinkt ze niet in de anonimiteit.
-
Mocht Vincent van Gogh zijn afgesneden oor aan jou gegeven hebben, zou je dan ontroerd of eerder ontzet zijn?
Met een afgesneden oor ben je natuurlijk niet veel, en zeker niet van een kunstenaar wiens werk op dat moment nog niet voor grof geld geveild wordt. Mocht ik in die tijd geleefd hebben, zou ik eerder ontzet zijn. Ik zou hem meteen zeggen dat hij uitdrukking ‘je oor te luisteren leggen’ niet zo letterlijk mocht opnemen, dat ze hem later iemand met autisme zouden noemen en dat ik geen zin had hem een oor aan te naaien
Tistje 