De kans bestaat dat u dit leest omdat u ooit een leesverslag of recensie van een boek over autisme van mij hebt gelezen, of dat u op zoek bent naar een citaat of thema. Een andere mogelijkheid is dat u graag mijn persoonlijke teksten leest. In dat laatste geval behoort u tot de ‘happy few’, de gelukkige minderheid. Waarvoor dank.

Er is natuurlijk nog een derde mogelijkheid: dat u op mijn blog bent terecht gekomen omdat u een van mijn boeken hebt gelezen. Misschien zelfs beide boeken. Of via een van mijn artikelen die ik in de voorbije vijf jaar heb geschreven in het tijdschrift ‘Sterk! In autisme’ van Sterkmakers.

Het zou kunnen dat u een artikel van mij hebt gelezen in één van de wachtzalen van een autisme coach, huisarts of psychotherapeut. Misschien heeft uw begeleider of hulpverlener mijn boek aangeraden of even uitgeleend, en bent u het daarna gaan uitlenen in de plaatselijke bibliotheek om daarna een of beide boeken te kopen. Dan wil ik u nog meer bedanken. Hopelijk is uw enthousiasme over wat u hebt gelezen in positieve zin aanstekelijk voor anderen.

U bent misschien een van die mensen die mij al gemaild heeft dat deze boeken uw inzicht positief hebben veranderd, dat u zich geamuseerd heeft tijdens het lezen, zelfs gelachen en ook wel eens gehuild. Dat u ze gegeven hebt aan mensen die er ook iets aan hadden, of dat u erdoor geïnspireerd en gestimuleerd bent om nieuwe paden in te slaan.

Terloops wil ik daarbij vermelden dat u nog altijd mijn boeken kan bestellen. Bij voorkeur via de uitgeverij (daar verdien ik het meest aan) of via mezelf (met persoonlijke boodschap), en anders via een (plaatselijke) boekhandel en als het echt niet anders kan via een website als Bol.com. Als lid van de redactie van het tijdschrift Sterk wil ik u ook nog een suggestie doen: lees het proefnummer, neem een abonnement, probeer het een jaar en u zal zien dat er veel interessants in staat. Vanuit meerdere perspectieven over autisme.

Het zou natuurlijk ook kunnen dat we elkaar hebben ontmoet tijdens of na een van mijn vele lezingen, voordrachten en gastlessen voor scholieren, studenten of welzijnswerkers. Misschien hebben wij elkaar gesproken tijdens een ‘basiscursus autisme’ of een inleefmoment van uw organisatie of school. We kennen elkaar mogelijks van een van de lezingen over mijn boek, georganiseerd door de Vlaamse Vereniging Autisme. Of we kennen elkaar van mijn vrijwilligerswerk bij een van de vele organisaties die zich inzetten voor wisselend mobiele of zelfredzame autistische mensen, ouderen en mensen met psychische, verstandelijke of lichamelijke beperkingen.

Misschien kent u mij misschien zelfs van een van de vele opleidingen, vormingen, workshops en educatieve projecten rond sociaal engagement, psychotherapie, management of autisme. Het zou zelfs kunnen dat u met mij ooit op een podium hebt gestaan of in een of andere tent een tekst hebt zien voorlezen of voordragen.

Dat u mij kent van interviews in de media, of promotie op sociale media, of dat u mijn gezicht en lichaam hebt gezien in artikelen in kranten of tijdschriften, is echter minder waarschijnlijk. U zal mij wellicht ook niet kennen van podcasts of vlogs, van YouTube of TikTok.

Ik ken daar niet zoveel van, en spreek liever over beelden dan dat ik in het beeld sta. U zal mij dus niet gauw op Instagram, Facebook of Twitter vinden, of op de cover van een (online) magazine in een of ander landschap om mijn boeken te verkopen. Hoewel ik de afgelopen jaren in een aantal tijdschriften en kranten (Knack Magazine, De Morgen, De Standaard, De Bond, Dialoog, …), blijf ik vaak verborgen. Dat ligt ook aan mij natuurlijk, ik loop geen redacties plat, figureer nergens, en poseer niet op mijn sociale media met mijn lief, mijn kat of een hoop boeken.

U zal mij wellicht ook niet kennen van podcasts of vlogs, van YouTube of TikTok. Sommige lezers van mijn blog vragen mij wel eens waarom ik niet, zoals andere BAA’s (Bekende Autistische Auteurs), aanschuif bij podcasts als ‘Autisme Ontrafeld’, ‘Auticast!‘, ‘Authentisme‘, ‘Drie boeken‘, ‘Welcome to the AA’ of zelfs bij AutismeTV, terwijl deze jongen daar uitblinkt in afwezigheid. Ook uitnodigingen voor televisieprogramma’s hoef ik niet te weigeren, die komen namelijk niet. Daarmee bedoel ik natuurlijk niet dat ik nu sta te springen om in een quiz, film, documentaire, soap of maatschappijkritisch programma te komen, maar toch. Als ik mijn steentje kan bijdragen, doe ik dat graag, mits goede omkadering.

Natuurlijk heeft dat meerdere goede redenen. Volgens mij worden de mensen die op publieke fora komen toch vooral geselecteerd op hun maatschappelijke relevantie, voorkomen & uitstraling, talenten en prestaties, eerder dan om hun autisme. Dat ik niet bepaald een fotogenieke, knuffelbare, welbespraakte, charmante en sociale uitstraling heb, is volgens mij minder relevant dan mijn maatschappelijke prestaties om voor zulke initiatieven uitgenodigd te worden. Ik gun het hen van harte, en vind het fantastisch dat zij dit aandurven. Sommigen onder hen doen dat echt fantastisch, bij anderen heb ik mijn reserves.

Maak dan zelf zo’n podcast of vlog, hoor ik je al zeggen. Toegegeven, ik heb er al eens aan gedacht. Mijn lieve en zeer bekwame uitgever had het misschien liever anders gezien, maar ik heb niet de technische kwaliteiten in huis om mezelf mooi in geluid of beeld te zetten. Het is niet omdat ik autist ben dat ik alle technologie onder de knie heb en initiatief is niet bepaald mijn sterkste kant. Als er mensen met of zonder autisme zijn die zich geroepen voelen om mij daar tips over kunnen geven of een handje te helpen, mogen zij mij zeker mailen.

Wat ik wel goed kan, is de inhoud van mijn boeken, artikels en blogs authentiek, genuanceerd en verwoord houden. Als u dus graag een geschenkje geeft aan een van uw liefsten, en een genuanceerde blik op autisme gunt, dan kan u nog altijd mijn boek ‘Gedurfde vragen: de antwoorden die je nog niet eerder kreeg over autisme’ in huis halen. Uiteraard blijft ook mijn debuut ‘Autistisch gelukkig: positief leven met autisme’ een aanrader. Laat ik dit wervend tekstje afsluiten door de veelgebruikte wervende tekst van muzikanten te gebruiken: dit is het beste werk dat ik ooit gemaakt heb. Zoals van alles wat ik schrijf, meen ik dat ook.