Veel dingen die perfect duidelijk lijken voor gewone meisjes, zijn het toppunt van verwarring voor ons, meisjes met autisme. Vriendschap, mode, sociale media. We ‘pikken’ het niet ‘gewoon’ op, we moeten het zelf uitzoeken of aanleren. Door te observeren, patronen te analyseren, informatie her en der bijeen te sprokkelen. Ons verstand kan onze grootste troef zijn – en onze ergste vijand. Onopzettelijk overdenken we angstig het ene en zien we het andere over het hoofd. Wat we echter bijna nood doen is naar onze instincten luisteren, laat staan ze vertrouwen. Tenzij het zo snel op je afkomt dat er gewoon geen tijd is om te denken. Er is alleen tijd om te doen. Soms kan dat net goed zijn. Je krijgt in dat geval geen kans om te overdenken. Al wat je kan doen is blijven bewegen.

Jennifer O’Toole in Sisterhood of the spectrum (Jessica Kingsley Publishers, 2015) (eigen, vrije vertaling)