“Zoals een jonge giraffe schoenen aanmeten” … autisme en sociale media
- Met een verse autisme diagnose vergeleek ik mezelf constant met andere auti’s, bevestigend zoekend. Bang dat anderen me een aansteller zouden vinden. Nu vergelijk ik me af en toe nog wel, maar niet meer vanuit angst. (@Opeenrijtje)
- Twee keer op korte tijd hoor ik via de pers dat kinderen te snel een etiket krijgen. Ik heb twee prachtige kids met autisme (voor de meesten onzichtbaar). Die hebben geen etiket maar een beperking en hebben daar last van, veel last. Dan hoor ik over zwaar en licht autisme. Kan je een beetje zwanger zijn? (@BHoeymans)
- Mensen als Greta Thunberg zijn eerder schadelijk dan goed voor het krijgen van begrip voor, en de acceptatie van autisme en mensen met autisme. Ik heb er meer last van dan dat het mij helpt om geaccepteerd te worden. (@Frans__Traas69)
- Manipuleren bij autisme betekent dat iemand uit balans is en grip probeert te krijgen op de situatie. Overzicht en inzicht vinden in de context helpt (@PeetraaaaD)
- Net op Q-music een item over een prikkelarme circusvoorstelling voor mensen met autisme. Marieke Elsinga vertelt: “Misschien moeten deze mensen dan gewoon niet naar het circus gaan als ze zoveel last van prikkels hebben’. Ik snap het niet. Wat is erop tegen als een circus een prikkelarme voorstelling organiseert, zodat mensen die normaal gesproken niet naar een cirucs kunne, dat nu wel kunnen? Dat is toch alleen maar mooi? Heeft niemand last van. (@AtypistAnne)
- Ik liet jongste een stel nieuwe schoenen passen en nu loop ik in mijn hem en op blote voeten een beetje af te koelen; Het was zoiets als een jonge giraffe schoenen aanmeten. Omg. (@IngridBilardie)
- Een diagnose stellen betekent geen etiket plakken. Het is een sleutel en biedt een opening tot inzicht.
- We zijn niet ‘allen ergens op het autismespectrum’. Als dat het geval was, zou autisme niet zo’n zaak zijn, en zou het gewoon een menselijke variatie zijn. (@yennpurkis)
- De bliksem sloeg in toen ik in de Knack Magazine van vorige week en artikel las over de verscheurende ervaringen van autistische mensen op de werkvloer. Ik hoop ooit de dag te beleven waarop we autisme even normaal vinden als een rugaandoening (@FVMas)
- Met autistische meisjes die actie voeren waar ze in geloven – of tegen dingen die ze ‘met het blote oog kunnen zien’, komt het doorgaans wel goed. Als volwassenen zich nu zorgen zouden kunnen maken over dingen die duidelijk de verkeerde richting uit gaan, dan kunnen tienermeisjes zich misschien wat meer bezig houden met hun problematische haartooi (@Poodle_Soup)
Tistje 
Dat hangt ervan af wie kijkt en met wie die vergelijkt. Autistisch denken kan je niet zien, autistisch gedrag of stresssignalen en logica als gevolg van autistisch denken wel. Ook bij mensen die je collega op je werk kunnen zijn. Er zijn heel wat mensen van wie je er echt niet kan naast kijken maar die worden meestal ‘gek’ of ‘raar’ genoemd, daarin volg ik je wel. Tja, en het hangt natuurlijk ook af van wat je ‘leuk’ en ‘meedoen’ noemt.
LikeGeliked door 1 persoon
Mensen kunnen niks met autisme, je ziet niks. Totdat ze ineens uitvallen en zeggen ze doe ff normaal. Het blijft moeilijk voor deze mensen om op een leuke manier in de maatschappij mee te doen.
LikeLike