‘Iedereen is een beetje autistisch’, is een veelgehoord refrein dat we als niet uitgesproken autistische mensen horen als we in het gezelschap van niet-autistische mensen uit de kast komen.

Deze opmerking kan een beetje vervelend zijn om te horen, omdat het voelt alsof onze ervaringen worden gebagatelliseerd. Het is vergelijkbaar met wanneer biseksuele mensen te horen krijgen dat “iedereen een beetje bi is”. De meeste autistisch mensen denken dat mensen die dit soort opmerkingen maken bedoelen dat wij, autistische mensen, door ons autisme eigenlijk geen discriminatie kunnen ervaren, en er gewoon over moeten zwijgen.

Je kan deze uitspraak echter ook van een andere kant bekijken. Ik denk dat neurotypische mensen met deze uitspraak dichter bij de werkelijke problematiek van psychische stoornissen staan, namelijk waarom verklaren we sommige mensen als defect en anderen volkomen functionerend, wanneer ze bijna dezelfde kenmerken hebben? Waar trekken we de grens, en waarom doen we daar überhaupt zoveel moeite voor?

Als een autistisch persoon profiteert van meer flexibiliteit op het werk en meer geduld op sociaal vlak, waarom zou een werkgever diezelfde voordelen dan niet voor iedereen mogelijk maken? Autistische mensen zijn een volstrekt passend onderdeel van de mensheid en wij autisten hebben eigenschappen die bij elk ander niet-autistisch mens op bepaalde momenten waargenomen kunnen worden. Dus ja, iedereen is een beetje autistisch.

Dat iedereen een beetje autistisch is, vormt des te meer een reden om er als mensen bewust van te zijn om begrippen als waardigheid en acceptatie ook buiten onze eigen leefwereld toe te passen.  Autisme kan immers bij iedereen voorkomen, ongeacht leeftijd, klasse, geslacht, ras of andere handicap.

Devon Price (hij/hem), sociaal psycholoog aan de Loyola University Chicago, in ‘Unmasking autism: discovering the new face of neurodiversity‘ (Penguin/Harmony, 2022). Devon Price schreef eerder ‘Luiheid bestaat niet’, een ode aan de luiheid.