Een ingrijpend autistisch kind als Paul opvoeden, is telkens opnieuw geconfronteerd worden met drempels op administratief, medisch, financieel, fysiek en psychologisch vlak. Zonder genade, zonder ademruimte. Van de eerste vragen die opkomen bij verontrustend gedrag tot die kleine overwinningen die het vaakst worden behaald door harde strijd en vaak na tegenslag. Van schrale hoop tot opeenvolgende teleurstellingen. Van het gevecht om je te laten omringen met de best mogelijke hulp tot de ontzetting om je uiteindelijk elke dag onmenselijk alleen te voelen. Het blijft een marathon van geduld, vasthoudendheid en wil waarmee ouders en kind solide de realiteit, die hen onheus behandelt maar overstijgt, elk moment tegemoet treden.

Minh Tran Huy in ‘Un enfant sans histoire’, geciteerd in ‘Les mots pour dire la tragédie qu’est l’autisme’ in La Libre Belgique van 2 november 2022 (geconsulteerd in de openbare bibliotheek)