Liam is een soort samengestelde microscoop. Eentje die het leven bekijkt via een scherp oculair en alles tot in het piepklein detail ziet. Details waar een ander geen oog voor heeft. Eigenlijk doet Liam waar mensen nu veel geld voor betalen: mindfulness. Hij leeft traag, kijkt naar de grond, ziet een mier en blijft kijken naar die mier. Intussen vergeet hij alles om zich heen. Noem hem gerust een boeddhist in plaats van een autist. Ik merk dat ik nu ook vaker naar de grond kijk. Of naar de hemel. Niet recht voor mij, want daar is de oppervlakkigheid. Daar zijn de mensen die zich haasten door het bestaan, die jagen, die zelf autistisch bezig met een leven vol niets. Werken, slapen, eten omdat het moet. Ze staan niet stil.

Journaliste Hind Fraihi in Het kleine grootouderboek: ode aan oma en opa van Manu Adriaens