Autisten fascineren mij enorm, schrijft Marjolein, een lezeres van mijn blog, moeder, lector en sinds meer dan twee decennia therapeut, die zich heeft voorgenomen volgend jaar gelukscoach te worden, onder andere voor autistische mensen.  ‘

Ik ben geïnspireerd door het werk van dr Peter Vermeulen van Autism in Context en door jouw visie op geluk dat je zo helder uiteen hebt gezet in jouw boek over autisme en geluk. Tijdens een gesprek met een cliënte met autisme onlangs vroeg ik wat zij zoal de hele dag deed. Ze antwoordde me tot mijn verbazing ‘denken’. Dat vond ik nou zo merkwaardig, want dat doen wij namelijk toch ook. Maar ze kon me niet vertellen waaraan ze zoal dacht. Kan jij me wijzer maken waar autisten zoal aan denken en zou dat iets met je geluk te maken kunnen hebben?’

Waar autistische mensen zo de hele dag aan denken, kan ik moeilijk zeggen. Ik ben er namelijk maar een van, en kan niet in de hoofden van die vele anderen kijken. Dat zou ik ook helemaal niet willen. Bovendien vind ik het moeilijk om te weten welke gedachten te maken hebben met autisme en welke niet.

Maar, louter vanuit mezelf gesproken, ik denk vooral aan wat ik verwacht dat er staat te gebeuren, wat ik gepland heb of wat verwacht wordt en daarnaast wat er net gebeurd is. Het gebeurt ook wel eens dat ik denk aan wat ik fout gedaan zou kunnen hebben of wat beter had kunnen gaan, of aan wat iemand mij net heeft verteld of gezegd, wat ik net heb gezien of gevoeld. Ook gedachten als ‘waarom ik en niet een ander’ en ‘waarom ben ik hier eigenlijk?’ flitsen regelmatig door mijn hoofd. Ik denk eigenlijk veel te veel. Veeleer dan ik ook iets doe, ook al is dat al veel meer in evenwicht dan vroeger.

Of andere autistische mensen ook van die gedachten hebben,, kan ik u dus helaas niet zeggen. Ik vraag me wel vaak af waar andere, niet-autistische mensen de hele tijd aan denken, of zij überhaupt wel veel denken. Er zijn al zoveel antwoorden op gegeven, van sex tot het dichtstbijzijnde toilet, dat ik het niet goed meer weet. Ik heb ook vaak de indruk dat er niet of slechts heel beperkt, bewust wordt gedacht. Ik wou dat ik dat ook kon, het is verstandig en het bespaart een hoop gedoe en energie. Ik zou wel wat liever wat minder bewust denken. Dat staat op mijn bucket-list, maar het staat er ook al jaren op.

Op dit moment denk ik vooral aan het verband tussen autisme en moeilijkheden om in slaap te vallen, in slaap te blijven en de kwaliteit van de slaap. Ik raak trager in slaap, wordt meerdere keren wakker, heb moeite om weer in slaap te komen en een kortere slaapduur, al zou dat eigen zijn aan autistisch zijn.

Terwijl mijn gendergenoten aan seks denken, denk ik dus aan slaap. Er is namelijk altijd wel iets dat me verhindert in slaap te vallen, in minder dan anderhalf uur lukt het me niet. Ik probeer veel technieken om in slaap te geraken, en richt mijn slaapkamer in als een slaappaleis. Ik drink kalmerende brouwsels, doe meditatie en lees het ene slaap(verwekkende) boek na het andere.

Helaas mist Klaas Vaak meestal zijn dates met mij. Vandaar dat ik vaak de neiging heb mijn bedtijd uit te stellen, want turen naar het plafond, wachten op slaap of tot het donker en stil genoeg is doet niemand graag. Zeker als er nog zoveel leuks te doen Is en nare gedachten of ervaringen pas dan weer opdoemen.

In die zin bepaalt wat ik nu denk voor een groot stuk mijn geluksbeleving van dit moment, denk ik. Goed kunnen slapen bepaalt voor mij immers een groot deel van mijn geluk. Helaas biedt dat waarschijnlijk weinig tot geen antwoord op uw vraag. Dat moet u volgens mij aan alle autistische mensen vragen.