Er zijn vele vormen van dierondersteunende interventies, therapie met de inzet van dieren.. Bijvoorbeeld bij mensen met autisme, Down of ptss kan therapie met dieren helpen wanneer je met gesprekstherapie niet verder komt. Op een kinderboerderij kunnen kinderen met Down of autisme kleine taakjes krijgen in de verzorging van dieren, waardoor ze meer zelfvertrouwen krijgen, beter communiceren, meer plezier ervaren of beter ontspannen.

Zelf deed ik veel onderzoek naar autismegeleidehonden. Daar is veel in bereikt: dankzij interventie van honden kunnen sommige kinderen thuis blijven wonen. Ik ontmoette een meervoudig gehandicapte jongen van 4 met autisme. Toen ik bij hem thuis kwam, zat hij een uur lang water van het ene potje in het andere te gieten. Er viel geen contact met hem te krijgen. Zijn moeder was ten einde raad: haar kind moest volgens artsen intern in een instituut.

Een autismegeleidehond bleek wonderen te verrichten. Door met hond en zoon aan een tuigje te lopen, kreeg haar kind prettige prikkels. Ze kwamen weer eens buiten, waar ze andere mensen ontmoetten. Het kind ging zich hechten aan de hond, en leerde woordjes als ‘zit’. Op allerlei gebieden ging hij dus vooruit.

Een autismegeleidehond hoeft niet heel hard te werken, die dient zich enkel te houden aan wat rituelen. Een blindegeleidehond is soms al een ander verhaal. Op een congres zag ik eens hoe een blinde vrouw met haar gestreste hond omging. Ik vroeg of ik haar hond even zou uitlaten, want ik zag dat dat moest. Nee, hij moest per se bij haar blijven. Zo zie je hoe een dier soms wordt gedepersonaliseerd, terwijl het een levend wezen is dat ook recht heeft op een plezierig leven.’

Marie-José Enders-Slegers, hoogleraar antrozoölogie, in De Volkskrant van 22 oktober 2022