Als er een pil bestond om mijn autisme en ADHD weg te nemen, ik zou die niet nemen. De kwaliteiten die bij mijn aandoening horen, maken mij óók tot wie ik ben. Hét grote cliché over ­mensen met ADHD en ­autisme is ons ­gebrek aan empathie. Het is niet juist. Ik kan heel goed meeleven met mensen, echt verdrietig zijn als iemand bijvoorbeeld een dier­bare verliest. Maar wat ik niet weet, is hoe ik mij in zulke situaties moet gedragen. Onlangs had ik in een winkel een lamp opzij laten zetten. Toen ik aan de kassa kwam, zei ik: Het is niet meer nodig, ik heb ze online goedkoper gevonden. Mijn vriendin zei: Dat was tactloos . Maar ik denk: Ik kan toch niet ­liegen? Mijn AuDHD stuurt mijn hele doen en laten aan, maar ik red het en ik slaag erin om het leven leuk te vinden. Al gruw ik er ook van om ‘het succesverhaal’ zijn. Het is niet omdat het nu goed gaat, dat mijn leven geen struggle is. Ik vind dat er meer bewustwording nodig is. Net zoals het discours rond gender en etnische diversiteit in volle evolutie is, zou dat voor neurodiversiteit ook zo moeten zijn. Ik hoop dat mijn boek daartoe bijdraagt. Dat lotgenoten zich minder alleen voelen. En dat niet-AuDHD’ers misschien zeggen: Oh, zo had ik het nog niet bekeken.

Magali De Reu in ‘Als er een pil bestond om mijn autisme en adhd weg te nemen, ik zou die niet nemen’ in Het Nieuwsblad van 11 juli 2023. Magali De Reu schreef met Allemaal autcasts een boek dat haar ‘AuDHD’ beter moet doen begrijpen.