Communicatie is een kunst die voor velen een uitdaging vormt, maar ik vind het begrijpen van sociale adviezen bijzonder complex. Hoewel deze adviezen vaak met de beste intenties worden gegeven, interpreteer ik ze vaak op een geheel andere manier, wat kan leiden tot verwarring en stress. In dit artikel beschrijf ik tien veelvoorkomende adviezen die, hoewel ze vaak als algemeen en gangbaar worden beschouwd, voor mij onduidelijk of tegenstrijdig kunnen overkomen.

1. Adem eens diep in

Dit advies roept meteen heel vragen op. De bedoeling lijkt te zijn dat ik bewust diep ademhaal om rustiger te worden maar tegelijk wordt ik verwacht door te gaan met mijn bezigheden, alleen wat ‘rustiger’. Dat is erg verwarrend voor mij omdat het niet duidelijk is of ik moet pauzeren of juist moet doorgaan. En wat betekent het als ik moet doorgaan op een meer ontspannen manier. Ik weet evenmin hoe diep diep inademen is, hoe lang ik moet inademen en wanneer ik moet stoppen.

2. Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden

Dit advies is volgens mij erg moeilijk toepasbaar omdat we verschillende voorkeuren en behoeften hebben, het moeilijk is om goed in te schatten hoe een ander behandeld wil worden, en omdat dit advies veronderstelt dat de sociale context en normen vanzelfsprekend zijn, terwijl ik ze allerminst duidelijk vind. Daardoor leidt dit advies voor mij vooral tot verwarring of ongemakkelijke sociale omgang.

3. Doe gewoon normaal

Hoewel het voor de meeste mensen duidelijk is wat ‘normaal’ is, vind ik het vaak moeilijk om de context goed te lezen, en aan de verwachtingen te voldoen en ‘normaal’ te doen. Het is advies dat vooral suggereert dat de andere mijn interpretatie van de context storend vind. Enkel als de adviesgever duidelijk aangeeft wat normaal inhoudt, zou het advies kunnen helpen, in de zin dat ik dan zou kunnen afwegen of ik aan die verwachtingen kan voldoen of niet.

4. Ga gewoon met de flow mee

Dit advies lijkt te suggereren dat ik niet zoveel moet over nadenken of piekeren vooraleer iets te doen. Dat is helaas niet zoals ik functioneer. Ik zou niets liever dan leven met een zekere nonchalance of moeiteloze gratie, vooral in de context van sociaal gedrag, vaardigheden en creatieve vaardigheden. Helaas kan ik de meeste situaties niet zomaar aanvoelen en erop reageren zonder enige houvast. Soms geraak ik wel in de flow, als ik mezelf en de tijd verlies in wat ik doe, maar als met ‘de flow’ meegaan, in de zin met de natuurlijke gang van het leven en hoe iedereen het doet, lukt me helaas niet. Zo’n advies is dus zinloos en bovendien verwarrend.

5. Ga op je gevoel af

Af en toe krijg ik het advies op mijn (buik)gevoel af te gaan, op basis van intuïtie of instinct, in plaats van rationele overweging of logica. Het gebeurt zeer zeldzaam dat ik dat doe, maar vaker vertrouw ik op logica en feiten, omdat gevoelens niet altijd te vertrouwen zijn. Het is bovendien niet altijd duidelijk wat dat gevoel nu precies is, omdat het zo onvatbaar is.

6. Doe je best

Voor mij komt zo’n advies meer over als een belediging dan als een advies, omdat het volgens mij suggereert dat ik nog niet mij best zou doen op het moment van het advies. Het suggereert ook dat er een verband zou zijn tussen inspanning en resultaat, wat zeker niet altijd het geval is. Het is onduidelijk wat er nu verwacht wordt van mij. Even onduidelijk als zou iemand me adviseren ‘een tandje bij te steken’. Als iemand mij adviseert mijn best te doen, heb ik meer de neiging een niveau lager te schakelen, en minder mijn best te doen. Als de ander dit nu nog ziet, waarom zou mijn inzet dan ooit duidelijk worden?

7. Wees jezelf

Dit is wellicht het meest verwarrend advies dat ik ooit heb gekregen. Ik veronderstel immers dat ik altijd mezelf ben, ook al toon ik niet alles evenveel. Het is zoals ik mijn kledij draag en iemand verwacht dat ik me volledig moet blootgeven, en ik dat letterlijk interpreteer. Het kan niet de bedoeling zijn dat ik mezelf volledig toon zoals ik ben, omdat dit bedenkelijk zou zijn. Het kan voor mij misschien wel het meest natuurlijk zijn, maar de omgeving waarin ik het doe kan het als bot of ongepast vinden. Dit advies bevat dus een paradox: wees jezelf, maar pas je tegelijkertijd aan.

8. Kies je gevechten

Hoewel dit advies positief is, en het beter is niet meteen alles te willen aanpakken, prioriteiten te kiezen, is het een advies waar ik het moeilijk mee heb. Ik kan immers moeilijk selectief zijn in waar ik meer en minder aandacht moet aan besteden. Wanneer is een situatie de moeite waard om voor te vechten, en wanneer kun je het beter laten rusten? Daarom maakt dit advies mij meestal onzeker en is het verwarrend.

9. Laat het los

Iets loslaten vind ik al zolang ik het ken een zeer merkwaardig advies. Net zoals de uitspraken ‘ik hou deze gedachte even vast’ en ‘ik neem dit idee even mee’. Iets loslaten is een advies dat vaak wordt gegeven in stressvolle situaties maar het is voor mij bijna nooit duidelijk wat nu precies bedoeld wordt. Ik krijg vaker het beeld van iets laten vallen, en dat is niet wat de adviesgever bedoelt, denk ik. Maar wat moet je loslaten en hoe doe je dat precies?Dit advies kan eerder leiden tot frustratie dan tot verlichting.

Slotgedachten

Deze tien adviezen zijn zonder twijfel goedbedoeld, maar ze laten zien hoe ingewikkeld communicatie kan zijn. De complexiteit van taal, de dubbelzinnigheid van sociale normen, en het belang van context maken dat deze adviezen vaak meer vragen oproepen dan antwoorden bieden. Het is belangrijk om te beseffen dat wat voor de een vanzelfsprekend is, voor een ander juist een bron van verwarring kan zijn. Door deze verschillen te erkennen, kunnen we hopelijk meer begrip en empathie ontwikkelen in onze communicatie en de manier waarop we adviezen geven.