Tien verduidelijkingen over Tistje … autisme en bloggen

In de vele reacties die ik krijg op wat er op mijn blog verschijnt, blijkt dat er nog veel onduidelijkheid bestaat, niet zozeer over wat ik schrijf, maar over het medium waarmee ik schrijf, namelijk een blog. Ik zet ze hierna even op een rijtje.
Dit is een blog. Geen website. Geen verlengde van mijn accounts van sociale media. Geen journalistiek medium zoals een krant of een magazine. Geen therapeutische website met mogelijkheid om een afspraak te maken voor individuele therapie. Evenmin een etalage van goederen of diensten die ik te koop aanbied.
Deze blog bestaat uit bijdragen die geschreven worden vanuit mijn persoonlijke beleving als Nederlandstalig Belgische volwassen man met een formele diagnose autisme(spectrumstoornis), in een vaste relatie, met een handicap en ervaring in het hoger onderwijs. Ik schrijf deze blog sinds 2008. Ik kan moeilijk schrijven over het standpunt van andere, bijvoorbeeld niet-autistische mensen. Deze blog pretendeert ook geenszins te staan voor de beleving van alle, sommige of zelfs enkele of andere autistische mensen.
Op deze blog komen soms besprekingen van vormingen, lezingen, workshops of producten/diensten van organisaties die te maken hebben met autisme. Ik krijg regelmatig vragen van bedrijven die graag willen dat ik een recensie schrijf over hun product of dienst. Als je dienst of organisatie of bedrijf bent die wel graag op mijn veelgelezen blog komt, mag je mij dat natuurlijk wel laten weten (sam@tistje.com). Ik sta open om met een constructief kritische blik jouw product of dienst uit te proberen en daar een bijdrage op mijn blog over te schrijven (eerst nadat jij het proef gelezen hebt uiteraard). Het heeft weinig zin om mij te mailen als het product of de dienst geen link heeft met het thema van deze blog, autisme en autismebeleving.
Deze blog is een thematische blog, namelijk over mijn (persoonlijke) autismebeleving, met excursies naar wat er over het thema autisme verschijnt. Ze kan afwijken van wat er in het algemeen gedacht wordt over autisme zoals terminologie, behandeling, onderzoek, belangrijke thema’s … en evolueert logischerwijs meer mee met mijn ontwikkeling dan die van wat er gedacht wordt over autisme.
Deze blog ziet autisme niet louter als iets individueel (medisch of moralistisch), maar ook niet alleen als een gevolg van maatschappelijke (sociale of culturele) structuren. Net zoals ik op deze blog zowel ‘autistisch’ als ‘heeft autisme’ gebruik, en ook woorden als ‘lijden’, ‘pijn’ en ‘last’ komen al eens voor.
Deze blog is geen graadmeter voor wie zijn/haar vermoeden van autisme of twijfels over het eigen autisme wil toetsen. Ik vind het leuk als je je herkent in mijn teksten of ander werk. Ik vind het jammer als dat niet zo is. Als je door het lezen van mijn blog zeker bent dat je geen autisme hebt, moet ik je teleurstellen. Het enige waar je dan zeker van kan zijn, is dat je je niet herkent in de schriftelijke weergave van mijn autismebeleving, meer niet.
Op deze blog verschijnen af en toe lijstjes van boeken, blogs, websites, films of andere werken rond autisme die ik graag heb gezien of gelezen. Dat is helemaal mijn persoonlijke mening. Het kan gebeuren dat jouw boek of blog of ander werk er niet bij staat. Dat komt niet omdat het slecht was of ik het niet gelezen heb, maar gewoon omdat ik het niet in mijn selectie heb opgenomen.
Op deze blog verschijnen af en toe ook leesverslagen. Ik lees relatief veel boeken, lang niet alleen over autisme. Als je graag hebt dat ik een leesverslag schrijf over jouw boek, als schrijver van een boek rond autisme, dan wil ik dat lezen als je het mij toestuurt. Ik laat je mijn adres weten via mail. Als ik het heb ontvangen, kan ik er drie dingen mee doen. Als ik het een goed boek vind, schrijf ik er een recensie of leesverslag over. Als ik het boek maar zo en zo vond, dan geef ik een citaat weer. Als ik het een minder goed of slecht boek vond, schrijf ik er niets over, en kan ik je eventueel een recensie mailen.Het kan natuurlijk ook zijn dat ik een boek gewoon ook koop en lees, en er een recensie over schrijf op mijn blog.
Op deze blog kan je reageren. Op 10 reacties op een artikel worden er gemiddeld 6 toegelaten. De andere vier zijn te lang, bevatten volgens mij te persoonlijke informatie over degene die reageert, of reageren veeleer op mij als blogger of persoon dan op het artikel. Daarnaast is er ook een filter van de blog zelf, die zorgt dat bepaalde email-adressen (met gekke namen of virusrijke mailservers) als spam gezien worden. Het kan dus dat ik je reactie nooit gezien heb, en dus ook niet heb kunnen goedkeuren.
Tot kan je via deze blog ook vragen stellen aan mij, via het blogformulier (‘contact met tistje’). Ik heb dat graag, en probeer zo goed als mogelijk (en zo vlug als kan) te antwoorden vanuit mijn eigen autismebeleving en kennis die ik heb verworven. Toch heb ik ook een eigen leven, heel veel andere bezigheden, en een partner waarmee ik veel tijd wil doorbrengen. Het kan dus zijn dat je vraag niet meteen beantwoord wordt. Ik kan je echter niet helpen met het maken van je paper over autisme, het invullen van een aanvraag voor een uitkering of met uitgebreid relationeel of psychologisch advies.
@Juul: bedankt voor je reactie en de positieve dingen over mijn blog die u schrijft. Ik denk niet dat Sanne er op uit is mij (of iemand anders met autisme) op het verkeerde pad te brengen (of dat hoop ik toch). Misschien heeft ze zelf het idee dat ze veel gemist heeft door terughoudendheid, wie weet. En ik heb natuurlijk vooroordelen, maar ik probeer er mij bewust van te zijn. Je moet natuurlijk wel nog durven onderscheid maken op basis van eigen criteria en die vrij benoemen.
LikeLike
Nou reageer ik niet meteen in het openbaar op Sam’s blogs of reacties maar jouw reacties, Sanne, zijn te gek voor woorden. Waar haal je het toch?
Vooral wat Sanne schrijft over een vreemde aanspreken, raakt kant noch wal. Als hulpverlener werk ik al jaren met heel veel verschillende autistische mensen, en ik raad gewoonlijk af om vreemden aan te spreken (zeker als ze wild zijn :-)).
Meestal wet een autist niet meteen of en hoe je een ‘ongevaarlijke’ vreemde, die dus geen potentieel misbruik van hem of haar maakt, aanspreekt. Sam is dan nog een man, en een begaafde, maar zelfs dan is het niet zeker of hij bepaalde trucjes doorziet. Uit Sam’s eerder blogs merk ik wel een goede, voorzichtige houding tegenover mensen, niets ongewoon dus. Of je bent een malafide geest die autisten verwart om hen op het verkeerde pad te brengen, of je bent zo’n naïef type dat met een narcist of terrorist op de bank eindigt, en dan op sociale media in een groepje eindigt waar je (hyper)ventileert over narcistisch misbruik. Denk toch eerst na vooraleer je zulke dingen op een autismeblog schrijft !
En wat die vooroordelen aangaat, daar zit het bij Sam ook wel behoorlijk snor. Hij kan tenminste nog het onderscheid maken tussen kwaliteit en pulp, kennis en roddel. Dat is niet mis in deze tijden, daar kunnen veel mensen een puntje aan zuigen.
LikeGeliked door 1 persoon
@sam,
als reactie op jouw antwoord van 12 januari 2022 at 20:12 :
Ik had al het idee dat mijn opmerking niet helemaal helder zou overkomen, beeldspraak is veel gebruikt bij NT mensen. Sorry, daarvoor,
ik probeer het opnieuw:
met wildvreemden bedoel ik precies mensen die je helemaal niet kent, die je opeens ergens ziet staan. niks meer en niks minder. je weet niks van deze persoon. deze persoon kan ook net even praten met nog een ander persoon, die jij ook niet kent, ze orden dus niet gemeden door anderen. (als iemand gemeden wordt door anderen, kan dat voor jou misschien een teken zijn van de outcast, waarmee jij je verwand lijkt te voelen )
je stelt in je reactie hierboven:
‘Vaak komt dat omdat ik weinig voeling heb met vooroordelen op vlak van kleur of klasse, rang of stand of taalgebruik.’
maar tegelijk lees ik in jouw overwegingen voor de keuze om een uitgeverij te mijden:
‘Elke uitgeverij heeft zo zijn specialisme en reputatie op vlak van kwaliteit en bepaalde uitgeverijen mijdt ik dan ook. Daarnaast zijn er ook uitgeverijen die eigenlijk eerder drukkerijen zijn of hun lat heel laag leggen, ideaal voor mensen die te snel debuteren of die misschien beter een microblog of blog hadden gekozen
In de oren van NT mensen klinkt dit heel direct, te eerlijk. Dat lijkt het tegendeel.
Je mag van mij aannemen dat anderen (NT-mensen) ook behoefte hebben aan fijne, diepgravende gesprekken, maar dat gebeurt pas nadat ze wat langer kennisgemaakt hebben en mensen vertrouwen.
LikeLike
Ja, toch wel, ik lees het zelfs nog een tweede keer, en loop ook een kritische vragenlijst af, om zeker te zijn of het misschien alleen de lay-out is die me de indruk gaf dat het geen boek is waar ik een positieve recensie over kan schrijven.
LikeLike
als je een slecht boek over autisme leest, lees het het dan wel uit ?
LikeLike
Altijd leuk om jouw blogs te lezen. Ik hou van jouw schrijfstijl.
LikeGeliked door 1 persoon