Vroeger was ik vooral bezig met het maken van lijstjes, en liet ik het uitvoeren ervan vaak liggen, tot mijn grote frustratie. Tegenwoordig laat ik me veel minder leiden door lijstjes en de drang om alles tot in de puntjes uitgevoerd te zien.

Toch vind ik lijstjes maken nog heel leuk, als vermaak, maar ook om voor mezelf concreet te maken wat er allemaal wel is gelukt. Ik heb immers wel eens de neiging om alleen te zien wat er nog gedaan moet worden, wat zich blijft ophopen en wat er misschien nooit zal lukken.

Het helpt voor mij (niet noodzakelijk voor iedereen dus) om ’s avonds op te lijsten wat ik graag heb gedaan, wat goed is gegaan, wat er wel is gelukt die dag. Dan sta ik meestal versteld dat er zoveel is wat ik gedaan heb. Het helpt mij omdat ik zo de indruk heb dat ik iets heb gedaan, iets heb betekend die dag, en dat ik nu mag slapen.

Met lijstjes van wat ik nog moet doen, wat er niet goed loopt en dergelijke, ben ik gestopt, en die maak ik zeker niet ’s avonds. Ik verwerk die wel in mijn tijdsschema, en dat is niet echt een lijstje.

Ik lijst dus alleen nog op wat ik al heb gedaan, bij voorkeur wat goed is verlopen en wat me inspiratie kan geven om verder te gaan, dan wat ik nog wil doen. Je zou kunnen zeggen dat zoiets een teken is van veroudering. Toch kijk ik niet alleen achterom, ik heb ook nog tal van lijstjes met wilde plannen.

In de volgende maanden ben ik van plan de 30 lijstjes die Marjolein Van Braam Morris zo mooi heeft gebundeld in haar boekje ‘Je leven in 30 lijstjes’ (dat besteld kan worden op haar website) in te vullen, en zo een inkijkje te geven in mijn leven. Ik heb besloten dat in mijn handschrift te doen, in het blauw. Kwestie van een persoonlijke toets te geven. En natuurlijk vind ik het gewoon leuk om het te doen. Voel je ook kriebels om de lijstjes zelf te maken? Voel je zeker niet geremd om dat te doen!