Zomaar en zonder iets ga ik zelden de deur uit. Zeker als mijn reis wat langer duurt, verder dan de supermarkt of buiten onze wijk, wil ik voorbereid zijn. Niet noodzakelijk voor het ergste, maar toch voor heel wat. Ik ben intussen zover ontwikkeld dat ik besef dat ik me het ergste niet kan voorstellen. Daarom hou ik bij mijn voorbereiding rekening met het ergste wat ik al heb meegemaakt, tot nu toe vooral verveling en me niet kunnen afsluiten van menselijk gejammer.

Tegelijk wil ik de rugzak die ik letterlijk met me meedraag, met mijn spullen erin, niet nodeloos zwaar maken. Als ik het lijstje hierboven bekijk, zou ik nog heel wat erbij kunnen vermelden, maar dat hangt af van het weer dat voorspeld wordt of dat ik zelf waarneem.

Zo durf ik al eens een vers t-shirt, vers ondergoed of een paar verse sokken meenemen als het zomers heet is. Of een regenbroek als er veel regen voorspeld wordt. Als ik ergens ga waar mogelijks interesse voor mijn boek of blog zou kunnen zijn, neem ik ook nog gauw wat visitekaartjes mee of een exemplaar van een van mijn boeken. Dat is tegelijk ook interessant leesvoer voor onderweg.

Helaas vergeet ik altijd wel iets van wat ik altijd bij me heb. Dat schiet me dan te binnen net voor ik aan de hoek van mijn straat ben. Dan haast ik me terug en probeer me te beheersen om niet nog een tiental andere spullen in mijn rugzak te steken. Je ziet: het duurt dus wel even voor ik de deur uitga.