Het is een universeel misverstand dat voornemens onlosmakelijk verbonden zouden zijn met bepaalde feesten, rituelen of gebeurtenissen in je leven. Het klopt natuurlijk wel, helaas ook, dat sommige mensen op bepaalde momenten in hun leven opeens voornemens beginnen maken.

Zo had ik bij het begin van elk nieuw schooljaar, vroeger, heel lang geleden, allerlei voornemens. Voornemens om iets wel of niet te doen, mijn mening over iemand of iets te herzien, een bepaalde prestatie te halen tegen een bepaalde tijd …

Ook op andere momenten in de voorbije veertig jaar heb ik voornemens gemaakt. Het zijn er heel veel geweest. Voor zover ik ze herinner, zijn ze allemaal uitgekomen. Weliswaar iets of veel trager dan ik had verwacht, en misschien niet altijd op dezelfde manier als ik me had voorgesteld, maar toch.

Sinds veel van mijn voornemens van vroeger een voor een uit zijn gekomen, ben ik voorzichtiger geworden in het maken ervan. ‘Wees voorzichtig met wat je wenst’, hou ik steeds vaker in het achterhoofd, eerder dan ‘de horizon is de grens’. Voor je ’t weet komt mijn voornemen uit. Daarom maakte ik dit lijstje van wat ik mij voorneem maar vervolgens nooit doe. Wie weet komt er ooit eentje van uit.