Ik had het soms echt moeilijk op de universiteit. Doordat ik ADHD en autisme heb, is studeren voor mij behoorlijk stresserend en overweldigend’, ‘Zeker ook door het gebrek aan accommodaties voor neurodiverse studenten. Dark academia heeft me geholpen om gemotiveerd te blijven. Door dark academia vond ik schoonheid in het studeren, zelfs als het pijn deed. Het is een geïdealiseerde versie van mezelf en de dingen die ik graag doe. Dan heb ik het over kunst, mijn liefde voor de herfst, boeken en kennis, maar ook over mijn pessimisme. Je vindt online ook gemakkelijk gelijkgestemden. Ik heb goede vrienden gemaakt via Instagram. Vaak volgden we elkaar eerst gewoon omdat we de esthetiek delen, maar dat groeit dan tot meer. Maar het is belangrijk dat we onszelf niet te ver pushen om alles in het plaatje te doen passen.

Celia Schouteden (29), in ‘Hoe het oude Oxford een hippe subcultuur werd’ in De Standaard van 26 oktober 2022