‘Waar ben je nieuwsgierig naar?’ … autisme en nieuwsgierigheid

Waar ben je nieuwsgierig naar?

Waar ik nieuwsgierig naar ben, vind ik moeilijk zomaar te verwoorden. Eerst en vooral ben ik nieuwsgierig naar wat bedoeld wordt met nieuwsgierig zijn? Om te beginnen of het wel echt gaat om nieuwsgierigheid of niet ongewoon om interesse? En of de vraag niet is: ‘Waar ben je in geïnteresseerd?’

Waar ik in geen geval nieuwsgierig naar ben, is naar nieuws zoals dat in de media wordt gepresenteerd in journaals of nieuwsberichten, naar hoe het eraan toegaat in het leven van bekende mensen die hun bekendheid hebben door hun uiterlijk of door vertolkingen in soaps of ‘real-life’ televisie. Ik ben evenmin geïnteresseerd in discussies op café, of in viergangenmenu’s, of hoe het zou zijn als ik op Youtube filmpjes maak. Om maar enkele voorbeelden te geven naar wat ik niet nieuwsgierig ben.

Soms ben ik nieuwsgierig, wil ik ontdekken en leren, maar het komt vaker voor dat in iets of iemand geïnteresseerd ben. Dan voel ik me meer gevoelsmatig aangetrokken tot een bepaald onderwerp of een activiteit. Ik heb vaak ook de indruk dat nieuwsgierigheid meer in een negatief daglicht staat, terwijl interesse positiever wordt gezien. Als iemand me vraagt waarin ik geïnteresseerd ben, zou ik dus meer geneigd zijn te antwoorden dan wanneer iemand me vraagt waar ik nieuwsgierig naar ben.

Wat er ook van zij, ik heb vaak het verlangen meer te weten over allerlei onderwerpen, fenomenen of situaties op vlak van psychologie, geschiedenis en economie. Ik ervaar vaak een emotionele toestand van interesse en verwondering over wat er omgaat in de hersenen en de verbeeldingswereld van mensen die op straat lopen of in de bus zitten. Daarnaast ben ik benieuwd naar wat nog verkend en onderzocht is, naar nieuwe ervaringen en analyses van wat verondersteld wordt zeker te zijn. Tot slot ben ik ook nieuwsgierig naar hoe iemand gekomen is tot wie hij/zij nu is. Dat kan zich ontwikkelen tot een interesse, waarin ik me wel eens kan verliezen, en dermate intensief mee bezig kan zijn dat de rest van mijn leven in het water valt of verloederd geraakt.

Wat al een levenslange interesse is geworden, is dat nog elk moment nieuwsgierig ben naar de innerlijke belevingswereld en gevoelswereld van mijn liefste, wat zij wil zeggen, tonen en doen en nog aan creatieve ideeën heeft. Als ik ’s nachts wakker lig ben ik ook vaak nieuwsgierig naar wat er in andere dimensies en universa dan datgene dat ik denk mee te maken gebeurt, wat er verder dan het buitenste heelal is en hoe de wereld er in het kleiner dan het kleinste universum uitziet, en wie er ontelbare tijd na ons op aarde zal leven en ons ongetwijfeld onbeschaafde barbaren zal vinden.