Zijn autisten slim of eerder het tegenovergestelde, en waarom leken ze vroeger vaak ‘dommer’ terwijl ze nu vaak als ‘slimmer’ worden beschouwd? Er is geen bewijs dat er in vroegere eeuwen “voornamelijk dommere (minder intelligente) autisten” waren. Het is waarschijnlijker dat autisme door de geschiedenis heen eenvoudigweg minder goed begrepen of zelfs niet herkend werd. Het diagnostisch kader en inzicht in autisme zijn in de loop der tijd geëvolueerd. Bovendien kunnen intelligentie en autisme onafhankelijk van elkaar variëren; mensen met autisme zijn te vinden in alle intelligentiespectra. Intelligentie is een complex begrip dat niet volledig kan worden gedefinieerd door enkele metingen of observaties. Wat betreft specifieke vormen van aanpassingsvermogen, stellen sommigen dat dit in de huidige maatschappij bij iedereen meer onder druk staat, waardoor autistische mensen (met een andere soort aanpassingsvaardigheden) meer opvallen en autistisch gedrag vaker tot problemen leidt. Echter, ook in eerdere samenlevingen bestonden er uitdagingen, maar was er vermoedelijk meer wijsheid bij maatschappelijke actoren over wie kon bijdragen aan vooruitgang en welke plaats groepen kregen in het maatschappelijk apparaat.

Wat doen mensen met autisme als ze boos zijn? Als autistische mensen boos zijn, hangt hun reactie af van zowel omgevingsfactoren als individuele kenmerken, net zoals bij andere mensen. Vanuit mijn eigen ervaring heb ik verschillende reacties, afhankelijk van de situatie. Vaak word ik pas later boos, nadat ik uit de situatie ben gestapt die de aanleiding gaf, en kan ik weinig doen in een confrontatie omdat ik bevries en wegloop. Soms toon ik mijn boosheid of frustratie later door speciaal daarvoor gekochte boeken of oude tijdschriften te verscheuren. Ik heb minder de neiging de andere aan te vallen of beginnen te onderhandelen of met de ander in sociaal overleg of sociaal conflict te treden.

Heeft autisme invloed op je gezondheid en levensverwachting? Als je autistisch bent, kan dat op verschillende manieren invloed hebben op je gezondheid, zowel positief als negatief. Dit hangt echter ook af van hoe autismevriendelijk en begripvol je omgeving is, zowel waar je opgroeide als waar je nu bent. Autistische mensen zijn vaak vatbaarder voor angst en depressie. Ik denk dat de manier waarop anderen met mij omgaan en hoe ik dat en mezelf ervaar, invloed heeft op mijn gezondheid. Volgens bepaalde onderzoeken leven autistische mensen gemiddeld iets korter, maar dat komt vooral door extremen zoals vroegtijdig overlijden door zelfmoord, epilepsie of hartfalen. Er zijn echter ook autistische mensen die door hun routinematige leven langer en rustiger leven.

Wat kan ik verwachten na het ontvangen van een diagnose autisme als volwassene? Een diagnose kan leiden tot een beter begrip van jezelf en je behoeften, wat kan resulteren in betere copingmechanismen, aangepaste communicatiestijlen en mogelijk toegang tot ondersteunende diensten. Je moet niet verwachten dat je meteen recht hebt op allerlei maatschappelijke of sociale rechten, zoals bijvoorbeeld een uitkering. Na de diagnose is het goed om jezelf tijd te geven en om herinneringen aan het verleden in een nieuw, positief licht te zien. Je kunt ook contact zoeken met andere autistische mensen, begrijpen dat iedere autist anders is, en advies inwinnen bij een autismecoach of therapeut.

Waarom heeft onze samenleving zoveel moeite met autistische mensen? Er zijn verschillende redenen waarom de samenleving moeite kan hebben of heeft met het begrijpen van of omgaan met autistische mensen. Volgens mij heeft de Westerse samenleving vooral moeite met autistische mensen door een combinatie van stigmatisering, historische culturele verwachtingen en de nadruk op bepaalde menselijke eigenschappen die belangrijk zijn geweest voor de samenleving zoals die nu is, maar die moeilijk zijn voor autistische mensen. Ter nuancering wil ik er wel aan toevoegen dat er in onze samenleving ook mensen zijn die geen of minder moeite hebben met autistische mensen, en zelfs begripvol, erkennend en autismevriendelijk zijn. Daarnaast zijn er ook autistische mensen en andere mensen binnen de autismegemeenschap die moeite hebben met andere autistische mensen.

Wat kan ik verwachten van een diagnostisch onderzoek bij een vermoeden van autisme? Een diagnostisch onderzoek naar autisme bij volwassenen varieert, maar kent meestal verschillende fasen. Je start met een gesprek waarin wordt gevraagd naar de aanleiding voor je bezoek. Vervolgens spreken de onderzoekers met mensen die je goed kennen. Er worden vaak medische tests uitgevoerd en vragenlijsten ingevuld, zowel door jou als door mensen die je goed kennen. Na alle tests en gesprekken wordt een diagnose gesteld. Het kan even duren voordat je een schriftelijk verslag ontvangt. Het is ook nuttig om informatie over je vroegere leven en kindertijd mee te nemen, en om na het onderzoek voldoende tijd vrij te nemen, omdat het een inspannend proces kan zijn.