‘Heb je ooit (on)bedoeld de wet overtreden?’ … autisme en wet

Ik begrijp dat er veel regels en wetten zijn die de samenleving ordelijk en veilig moeten houden. Meer zelfs, ik heb tijdens mijn hoger onderwijs uiteenlopende wetgevingen bestudeerd, van strafrecht over jeugdbeschermingsrecht tot grondwetrecht, burgerlijk recht over verkeersrecht tot consumentenrecht, zeerecht tot wetgeving rond het vervoer van gevaarlijke stoffen over het spoor.
Toch vind ik het soms moeilijk om alle veranderende wetten, sociale regels en ongeschreven normen volledig context-conform te begrijpen, te onthouden of toe te passen, wat betekent dat ik soms per ongeluk een regel kan overtreden zonder dat ik me daarvan bewust ben. Voor sommige overtredingen heb ik al boetes betaald maar ik heb nog een blanco strafregister, dus geen veroordelingen op mijn naam.
Ik vind het belangrijk zoveel als mogelijk op de hoogte te blijven van de wetten en me eraan te houden, maar ik kan niet garanderen dat ik nooit een fout zal maken, vooral in complexe of stressvolle situaties. In mijn geval is dat niet geweest door burgerlijke ongehoorzaamheid, onrechtvaardige wetten, zelfverdediging, of bepaalde ethische of filosofische principes waarvan ik vond dat ze boven de wet stonden.
Als ik de wet (onbedoeld) overtreden zou hebben, is het veeleer omwille van deze vier aspecten, die ik het meest uitdagend vind: het begrip van de wet en de rechtspraak, de sociale signalen en cues die voorafgaan aan de overtreding en het overschrijden van bepaalde grenzen, een evenwicht vinden tussen absolute navolging van de regels en rekening houden met alle veranderende omstandigheden, en communiceren over mijn handelingen met wetshandhavers en autoriteiten, zeker als die laatsten op dat moment volgens mij ook een of meerdere wetten overtreden.
Ik waardeer het wel wanneer mensen mij duidelijk en vriendelijk met me communiceren over wat verwacht wordt in verschillende situaties, en wat ik precies niet of wel had moeten doen, omdat dit helpt om misverstanden te voorkomen. Als ik onbewust een fout maak, sta ik meestal open voor feedback die logisch, concreet en zonder te veel emoties is en leer ik graag hoe ik in de toekomst soortgelijke situaties beter kan aanpakken.