Dagelijkse schrijfopdracht

Waarvan is je naam afkomstig?

Bekijk alle reacties

Toen ik mijn blog startte, had ik de minste ambitie die je maar kan verzinnen. Laat staan dat ik een idee had over een blognaam of hoe ik die zou kiezen. Ik was gevraagd om een column te schrijven, en dacht dat ik nog genoeg inspiratie zou hebben om voor een tijdschrift een stukje te schrijven. Mijn autismecoach gaf me toen de raad een blog te beginnen als een vorm van opwarmingsoefeningen. Er bestaan immers blogboekjes die allerlei creatieve technieken aanreiken om bloggers met schrijfschrik aan te zetten om over iets te schrijven.

Een blognaam was het laatste waar ik aan dacht. Ik besloot eerst een kijkje te nemen bij andere blogs, hoe andere mensen tot hun blognaam gekomen waren. Onderzoeken hadden uitgewezen dat er samengevat acht invalshoeken bestaan om tot een blognaam te komen als je een autismeblog wilde starten. Sommige mensen leggen de klemtoon op de doelgroep die ze willen bereiken, anderen op het doel, nog anderen op hun deskundigheidsgebied. Dan heb je ook nog mensen die een symbool gebruiken (het puzzelstukje, een bal, een pen) om hun blog rond te vormen. Er zijn ook mensen die gebruik maken van initialen of acroniemen zoals ASS. Tot slot zijn er ook mensen die een naam kiezen die hoop en inspiratie overbrengt of die hun blognaam gebruiken om inclusie en respect te beklemtonen.

Toen ik mijn blog begon, waren er vooral blogs van ouders en familieleden en een enkele van autistische mensen zelf (waarvan de meeste nu al lang zijn gestopt), met namen die altijd naar Asperger of Autisme verwezen. De zoveelste Aut – of Asp-variatie wou ik niet worden, dat was het enige wat voor mij zeker was.

Toen ik door enkele nummers van dat tijdschrift bladerde, genoemd naar de organisatie die me gevraagd had, Autisme Centraal, zag ik een leuk verhaal in een serie over een gezin met autisme. In het gezin woonde Tistje, een jongen met autisme, die een zusje had, een vader, een moeder en een grootmoeder. Ik vond die naam meteen goed, representatief voor wat mijn blog zou worden en met een knipoog naar de ‘correcte’ terminologische drang die toen al begon, maar ook naar de betutteling van autistische mensen, zeker als ze daarnaast ook andere beperkingen hadden.

Op Tistje, de blogtitel, heb ik in de loop van de voorbije jaren dat ik deze blog schrijf, af en toe wel reacties gekregen, maar ik vind dat het nog meevalt met de negatieve reacties. Dat Tistje als naam niet mijn talenten weerspiegelt, en autistische mensen belachelijk zou maken, is de meest gehoorde kritiek. Veel trek ik er mij niet van aan. Ik ben allang blij dat ik een relatief originele naam heb, en, wat het voornaamste is, ik ben er zelf tevreden mee. Al was het maar omdat het zo grappig is hoe verschillende Tistje wordt uitgesproken in de taalgebieden dat ik kom. Dat weerspiegelt volgens mij ook hoe divers autisme is en hoe divers uitgesproken autisme is. Meer kan ik niet wensen.