Het is een vraag die ik al vaak in mijn leven heb gekregen maar ik blijf het lastig vinden om drie wensen te doen aan een geest uit een lamp. Dat is natuurlijk nog geen reden om ze te vermijden, maar ik schrijf er graag iets over op deze blog.

Ten eerste heb ik al jaren een complexe relatie met djinns of geesten uit lampen die wensen laten uitkomen. Ze fascineren me, deze wezens, zowel hun religieuze, sociale als culturele betekenis voor verschillende beschavingen en culturen. Ze lijken vooral wensen te ontvangen die abstract en wazig zijn. De wensen die ze ontvangen zijn vaak paradoxen en geven zelden uitsluitsel. Als ik wensen zou doen, wil ik net dat ze praktisch en echt zijn, en dat ze niemand kwaad doen. Dat gebeurt wel eens met dat soort geesten, heb ik gemerkt uit verhalen die ik heb gehoord. Bovendien lijkt er een groot verschil tussen geesten die uit lampen komen, en geesten uit flessen. Die laatste soort durft wel eens voor een kater zorgen. Bij wijze van spreken dan.

De bekendste geest uit een lamp is waarschijnlijk die uit het boek ‘Duizend-en-een-nacht’, waarin de geest bevrijdt wordt wanneer Aladdin over de lamp wrijft, en de geest Aladdin helpt door zijn wensen te vervullen. Dit verhaal kent uiteraard talloze variaties, de ene al gruwelijker dan de andere. Geesten uit een fles zijn van verschillende culturen en worden meestal bevrijd wanneer iemand de fles, al dan niet aangespoeld, opent, de inhoud opdrinkt en vervolgens geconfronteerd wordt met een verschijning die belooft wensen te vervullen. Al dan niet onder invloed.

Na een tiental nachten erover geslapen te hebben, ben ik dan toch tot drie wensen gekomen, en is de geest weer veilig in zijn of haar lamp of fles of welk voorwerp dan ook gekropen. Ik wil er vooraf bij vermelden dat sommige mensen denken dat autistische mensen, zoals ik, alleen maar aan zichzelf denken, maar dat klopt niet. Ik wil niet dat mijn wensen mensen die ik graag heb verdriet of boos maken. Het liefst wil ik dat mijn wensen goed zijn voor iedereen om mij heen.

Mijn eerste wens zou zijn dat mensen, om te beginnen mensen die met mij omgaan, maar ook anderen autisme, autistisch denken, autistische logica, autistische identiteit en autistische communicatie beter begrijpen en zich meer verbonden voelen. Ik zou willen dat vrienden, familie en iedereen in de wereld meer zou leren over autistisch zijn, zonder dat op een ‘autistische’ wijze te interpreteren, of te denken dat het vooral gaat om onterecht proberen voorrechten te krijgen. Met die wens zou ik graag hebben dat we elkaar beter zouden kunnen helpen en steunen.

Mijn tweede wens zou zijn om sterker te kunnen worden in het omgaan met problemen die ik ondervind door mijn beperkingen, mijn autisme en mijn andere handicaps. Ik zou handige dingen willen leren en wetten zodat ik beter met alles zou kunnen omgaan en blijer kan worden in mijn leven met mezelf en anderen.

Voor mijn laatste wens, zou ik wensen dat ik gelukkiger kan worden, goede vrienden kan vinden en een werk vinden waarmee ik mijn steentje kan bijdragen en minder zou moeten vechten voor passende ondersteuning en rondkomen met mijn budget. Ik zou ook handige technologie willen vinden die het leven eenvoudiger maakt, en natuurlijk ook schoenen die zichzelf knopen en een manier om te douchen zonder nat water.

Tot slot had ik de indruk dat de geest aan wie ik mijn wensen voorlegde eens diep zuchtte en zo snel hij kon terug in zijn lamp kroop, met de woorden die ik ook van anderen al vele keren heb gehoord: ‘jij bent gewoon onmogelijk’.