We zeggen tegenwoordig dat je kan zien welke gebieden anders zijn in de hersenen als iemand autisme heeft? Oké, we hebben dat gezien. Maar is autisme daarom een probleem?

Autisme is een probleem omdat we in onze samenleving heel communicatief, heel extravert met elkaar willen omgaan. Daarom vallen mensen die minder communiceren, of die dat anders doen, meer op. Niet omdat ze een verschillend soort hersenen hebben.

Ongetwijfeld zie je ook verschillen in de hersenen tussen mannen en vrouwen. Kan je daarom ook zomaar zeggen: we gaan een van die twee als ‘probleem’ bestempelen? Ik vind het allemaal heel fascinerend.

Veel meer dan constateren lijk je met neurologisch onderzoek niet te kunnen doen in het veld van de opvoeding. Je kan er niet uit afgeleiden wat je, pedagogisch gezien, moet doen. Maar dat is nog niet mijn grootste probleem.

Waar ik me zorgen over maak, is dit: je zegt aan dat kind: ”De schuld ligt bij jou, want we zien het in je hersenen. Kom, we zullen je wat pillen geven, dan val je minder op.” Ik vind dat heel moeilijk en vooral heel gevaarlijk.

Eva De Geyter in ‘Help, ik ben een helikoptermama’ (Lannoo, 2013)