‘Autisme is nooit een excuus’

Deel deze blog
- Klik om te delen op Facebook (Opent in een nieuw venster) Facebook
- Klik om te delen op X (Opent in een nieuw venster) X
- Klik om op Pinterest te delen (Opent in een nieuw venster) Pinterest
- Klik om te delen op Print & PDF (Opent in een nieuw venster) Print & PDF
- Klik om dit te e-mailen naar een vriend (Opent in een nieuw venster) E-mail
- Klik om op LinkedIn te delen (Opent in een nieuw venster) LinkedIn
- Klik om af te drukken (Opent in een nieuw venster) Print
- Klik om op Tumblr te delen (Opent in een nieuw venster) Tumblr
Als gediagnosticeerde met Asperger syndroom op 47 jarige leeftijd, 20 jaar geleden, weet ik wat het betekend om (ongeweten) gedwongen te worden om te presteren in een (voor mij) vijandige omgeving.
Ik presteerde inderdaad uitstekend in mijn werk, grond personeel luchtvaart. Dus voor onze groep, gemiddeld tot hoger begaafd, is er blijkbaar veel mogelijk. Waar ligt dan het probleem? Naar mijn ervaring
niet te veel denken maar doen, dus kop erbij en handelen. Dus niet “ja maar” gewoon doen en als je iets niet goed doet de volgende keer beter doen. Leren van je fouten en maar een keer dezelfde fout maken.
Ook mensen met autisme zijn tot veel in staat (de geschiedenis staat er bol van) dus benut je intelligentie
en de resultaten zullen iedereen, ook jezelf, verbazen. Dit alles heb ik opgetekend uit eigen ervaring .
Ondergetekende is inmiddels 67 jaar jong.
LikeGeliked door 1 persoon