Wat de wintertijd voor mij betekent, beste Esme (43), dat hangt af van wat u ermee bedoelt. Doelt u op de tijd van heerlijk koude dagen, warm onder het deken, hete chocolademelk en feeërieke verlichting. Of doelt u eerder op het gefrutsel met de klok, die socio-economische routine die vandaag haar feestdag viert?

Als u die eerste bedoelt, dan is de invloed groot. Ik ben meer een mens van de herfst en de lente dan van de winter en de zomer. Ik hou meer van het vallend blad en het nieuwe groen, dan van de zon die hoog staat of van dikke lagen sneeuw. Al kan ik de zomer met de jaren steeds beter appreciëren.

De invloed van de omslag naar wintertijd is eigenlijk verwaarloosbaar. Het betekent vooral dat ik vandaag verhoudingsgewijs iets vroeger opsta, en iets langer ontbijt. Enkel na grote tijdsverschillen, en meerdere dagen of weken in andere tijdszones geleefd te hebben, ervaar ik lastige neveneffecten van tijdsveranderingen.

Verder ben ik erg eigen-tijds, in de zin dat ik mijn eigen tijd volg en routines  niet onderhevig zijn aan winterse of zomerse tijden. Zo staan alle klokken in mijn huis, afhankelijk van in welke ruimte ze staan, anders. Ze staan verkeerd, bromt mijn poetsvrouw, en probeert ze telkenmale ‘juist’ te zetten. Ze staan verkeerd, brom ik als ze terug huiswaarts vertrekt, en zet ze terug ‘juist’.

Ook de klok op mijn gsm en de klok op de gps in de auto staan ‘passend’ respectievelijk twintig en dertig minuten voor. Zo kom ik overal op tijd of te vroeg, terwijl ik de neiging heb te laat te komen. Of het nu winter of zomer is.