Carly Fleischmann is een Canadese tiener met (niet-verbaal) autisme en bijkomende motorische beperkingen die met behulp van technologie en sociale media na lange tijd toch tot een bepaalde vorm van  communicatie komt.. Met behulp van computers slaagt Carly er vanaf haar tiende levensjaar in pijn (zoals tandpijn) duidelijk te maken. Stilaan ontwikkelt ze via schrijftaal een levendige conversatie met haar familie, therapeuten en vele volgers op haar blog, Facebook en Twitter.

In Carly’s Voice (vertaald als ‘haar stille stem’) tekent haar vader haar verhaal op, samen met eigen ervaringen in het leren kennen van zijn buitengewone dochter. Of misschien is het toch eerder andersom: het verhaal van de vader, over de worsteling in het leren kennen van zijn dochter, en nu en dan de stem van Carly die daartussen komt.

De ondertitel, over het doorbreken van het autisme, is dus veel beter gekozen dan de titel zelf. Het is daarnaast moeilijk sympathie te ervaren met dit boek. Niet alleen om de moeilijk leesbare schrijfstijl en het weinig respectvolle taalgebruik. Het zijn toch vooral bepaalde ideeën over autisme en hulpverlening (zoals toegepaste gedragstherapie en institutionalisering) die kunnen afstoten. Daarnaast wordt Carly teveel vereenzelvigd met haar autisme en wordt zij te weinig zelf aan het woord gelaten.

Niettemin is ‘Haar stille stem’ een interessant boek. Niet om kennis te maken met iemand met autisme, want Carly’s stem is daarvoor veel te stil. Wel om een beeld te vormen over de worsteling en moeilijke weg van de Fleischmanns om zo goed en zo kwaad mogelijk te leven met een dochter die diverse ingrijpende beperkingen heeft in een gezin met gewone, ‘neurotypische’ kinderen.

Haar stille stem: autisme doorbroken van Arthur Fleischmann (The House of Books, 2013)