‘Zou ik in Newton’s tijd gehandicapt of geniaal geweest zijn?’ … autisme en beeldvorming
Neem Isaac Newton, algemeen beschouwd als de uitvinder van de differentiaalrekening. Een aantal artikels doet uitschijnen dat hij een persoon met autisme was. Ze wijzen op een aantal tekenen van autisme in beschrijvingen van zijn gedrag. We zullen het nooit zeker weten, maar ik denk dat ik weet hoe hij de differentiaalrekening ‘uitvond’.
Misschien zag hij golven in zijn hoofd, zoals ik. Maar hij leefde in een tijd toen er geen oscilloscopen bestonden noch elektronische hulpmiddelen om te visualiseren. Misschien bedacht hij een representatief systeem dat we differentiaalrekening noemen om te tonen wat hij instinctief visualiseerde naar andere mensen, die anders geen idee hadden waar hij over sprak.
Simon Baron-Cohen, een autismeonderzoeker aan de Universiteit van Cambridge, beschreef Newton’s gedrag op een manier waarin ik me precies herkende, behalve dat ik geen zenuwinzinking had op mijn vijftigste. Baron-Cohen leek hem in elk geval op het Spectrum te situeren.
Toen ik vroeg of ik in Newton’s tijd een handicap zou hebben of eerder getalenteerd zou beschouwd worden, kreeg ik als antwoord: “Het zou wellicht beide zijn, net zoals je dat vandaag bent. Je sociale problemen zouden in die tijd even ingrijpend geweest zijn als nu, maar je vermogen om jezelf deels uit de slag te trekken zou in die tijd misschien nog opvallender geweest zijn, omdat ze toen nog niet lang niet zoveel instrumenten en leermiddelen hadden als nu.”
John Elder Robison in Switched on (Oneworld Publications, 2016). Eigen vrije vertaling.
Tistje 
Volgens mij veralgemeen je toch een beetje. Er zijn buiten echt typisch ontwikkelde, of misschien meer harmonisch ontxikkelde mensen, ook veel mensen die niet autistisch maar ook ‘anders’ denken, al dan niet binnen een of andet klinisch spectrum. Die behoren ook tot een minderheid, en denken ook vaak over grenzen heen. Terwijl er ook behoorlijk wat mensen met autisme zijn die volgens mij heel sterk binnen een hokje en weinig origineel denken. Ik wou met dit fragment vooral laten zien dat er voor een groep mensen met autisme niet zo heel veel veranderd is sinds de tijd van Newton.
LikeLike
Volgens mijn ervaring (of perceptie – ik hoor dikwijls van collega’s dat ik slechts een interpretatie uit, maar doet niet elke persoon dat?) is het in de huidige prestatiegerichte maatschappij zo dat nt-ers het gewoon niet kunnen luchten dat er een heel deel mensen zijn (wij autisten dus) die op een originelere wijze dan zij redenen. Er wordt wel gevraagd out-of-the-box te denken, maar zij hebben het daar zo moeilijk mee, dat ze onze wijze van out-of-the-box denken er niet kunnen bij nemen.
En worden daardoor overprikkeld.
Voor hen is het uiteraard gemakkelijk om “ons” de schuld te geven. Zij zijn in de meerderheid.
Gewoon een andere benadering, een andere wijze van zien, een analyse met “nen hoek af”.
Vermoedelijk zal Newton ook wel een beetje een rare geweest zijn, maar hij zal voor de rest zijn ding kunnen doen hebben, zolang zijn mecenas hem krediet gaf.
LikeLike