1000 vragen aan jezelf #63
-
wat doe je om van een hik verlost te geraken?
Het is al een hele tijd geleden dat ik een hik gehad heb, maar meestal doe ik niets bijzonder om van een hik verlost te geraken. Ik heb in de loop der jaren wel een aantal adviezen gekregen. Zoals drie keer rond de eettafel lopen en denken aan het rondste voorwerpen dat ik ken. Of een gek gezicht in de spiegel trekken terwijl ik de Heilige Ferdinandus vraag om het eten warm te houden. Het zou ook helpen twintig keer heel snel ‘de kip krabt de ketel van de kat’ te zeggen. Die tips zijn zo gek dat ik mensen ervan verdenk mij in het ootje te nemen.
-
wat is het vreemdste toilet dat je ooit hebt bezocht?
Dat is wellicht het toilet op een berg in Zuid-Frankrijk geweest, waar je letterlijk boven een opening in de berg moest zitten en je in heel ver beneden een riviertje kon zien lopen, en je gevoeg kon zien vallen en plonzen.
-
welk voorwerp zou je het liefst zover mogelijk verbannen?
Dat zijn er heel veel, omdat ik vind dat er veel te veel voorwerpen zijn in mijn leven. De meeste voorwerpen die ik zou willen verbannen, bevinden zich in de keuken, gevolgd door de badkamer en vervolgens de slaapkamer. Het polshorloge vind ik zelf het meest irritante, ook omdat het me letterlijk irriteert zo’n polshorloge te dragen.
-
heb je een geluksbrenger of een vorm van (bij)geloof waar je veel waarde aan hecht?
Echt bijgelovig zou ik mezelf niet noemen. Ik heb geen hanger of steen bij me die me kracht of moed geeft, maar ik vind het wel belangrijk het gevoel te hebben dat ik andere mensen kan bereiken, bijvoorbeeld met mijn (niet met internet verbonden) gsm. Een bijgeloof dat ik misschien wel heb, is dat het ongeluk brengt met internet verbonden te zijn op momenten dat ik onderweg ben met voertuigen die op een of andere manier met een computer werken (zoals auto’s, vliegtuigen, treinen, bussen …).
-
indien gesteld voor de keuze, zou je dan kiezen voor een ultra scherp gehoor of eerder voor een scherp ontwikkelde smaak?
Ik zou eerder kiezen voor een scherp ontwikkelde smaak omdat ik al een vrij goed ontwikkeld gehoor heb dat irritant scherp gericht is op details en al wat niet vooral niet wil horen of wat me afleidt van wat ik aan het doen ben.
-
zou je eerder kiezen niet meer boos te kunnen zijn of niet langer jaloers te kunnen worden?
Het lukt me nauwelijks boos te worden, en dat zou ik liever wat beter kunnen, kwestie van stoom te kunnen zonder het op te kroppen. Dan blijft er alleen nog niet langer jaloers te worden. Hoewel ik niet echt een jaloers type ben, is dat toch iets dat ik nog beter zou willen vermijden. Jaloers zijn op iemand of iets getuigt volgens mij van veel te snel oordelen over het positieve van een ander of van iets anders. Helaas oordeel ik nog altijd sneller dan dat ik zou willen.
-
wat is het aardigste dat voor jou is gedaan?
Wellicht is er heel wat aardig is gebeurd, maar ik kan vaak moeilijk uitmaken of er aardigheid is aan de basis of een andere bedoeling die ik maar moeilijk kan doorgronden. Wat voor mij het aardigste overkomt, is als mensen mij accepteren zoals ik ben, en waarderen wat ik goed kan. Bijvoorbeeld mijn blog bespreken in een scriptie, of een schilderijtje van mij tentoonstellen.
-
welke vraag stel jij aan iemand als je hem of haar het snelst wil leren kennen?
Snel iemand leren kennen is niet echt mijn ding, noch vragen stellen waar je iemand heel snel zou leren kennen. Misschien zou ik een vraag stellen als ‘wat versta je onder vriendschap?’ of ‘wie zou je meenemen in het ruimteschip dat het laatst vertrekt van de aarde?’. Al zou ‘hoe ben je hier geraakt’ ook een kanshebber.
-
wat zou je graag veranderen aan je hersenen?
Met elke ervaring en met wat ik eet en drink, verander ik mijn hersenen, dus ik ben eigenlijk voortdurend bezig mijn hersenen te veranderen, al is het wellicht eerder andersom. Er zijn mensen met autisme die op de ‘hersenen’-vraag zouden antwoorden dat ze de scherpere randjes van hun autisme zouden veranderen. Dat zou ik alvast niet doen.
-
welke risico’s zijn volgens jou het meest waard om te nemen?
Elke dag zijn er risico’s die ik neem, risico’s die het waard zijn om te nemen. Zoals de straat oversteken, iets eten waarvan ik niet volledig zeker ben dat het wel veilig is, iemand aanspreken waarvan ik niet weet of het wel zo’n goed idee is die persoon aan te spreken. Meestal neem ik ook wel wat risico’s die het helemaal niet waard zijn. Zoals een gesprek voeren met iemand in de rij bij de bakker of de slager, of een toilet gebruiken dat niet het mijne is. Maar het risico dat volgens mij het meest waard is om te nemen, is een stap zetten in de goede richting. Of dat nu letterlijk of figuurlijk is, of het nu gaat om het lezen of schrijven, of in de liefde. Welke dat ook is.
Tistje 