8 tips voor wie net een autisme-diagnose heeft … autisme en diagnose
- Neem de tijd om te laten bezinken dat je een autismediagnose hebt. Gooi je niet meteen op het verzameld werk van wat is verschenen rond en over autisme. Probeer, eventueel met hulp, bewust te zijn wat dit met je doet, en probeer gaandeweg oude herinneringen in een ander licht te zien en er nieuwe, positievere waarden aan te koppelen.
- Hoe autisme voorgesteld wordt in de media is niet steeds de beste basis om je mee te vergelijken, of te denken dat je al dan niet de juiste diagnose hebt. Het zijn vaak uitvergrotingen van bepaalde elementen van autisme waarin jij je misschien niet meteen herkent. Als je je niet meteen herkent in een of ander personage van een soap waarin autisme zou voorkomen, zegt dat helemaal niets.
- Je bent niet verplicht aan iedereen te vertellen dat je autistisch bent. Soms lijkt het of dat van je verwacht wordt, zeker in contact met mensen die dicht bij je staan. Toch is het belangrijk dat je eerst tijd neemt voor jezelf, en alles op jouw tempo doet. Het is vaak beter goed te overwegen, en advies in te winnen hoe je het best aanbrengt dat je autistisch bent of autisme hebt. Sommige mensen kunnen immers zeer onverwacht reageren op zo’n boodschap.
- Je hebt je niets ingebeeld of overdreven. Het gebeurt dat autistische mensen mij mailen of het toch niet zou kunnen dat ze zich iets ingebeeld hebben of te hard geprobeerd hebben om een autismediagnose uit de wacht te slepen. Wat misschien kan helpen, is te bedenken dat een diagnose niet zomaar wordt gesteld, en je af te vragen of je veel neurotypische mensen kent die er lang over piekeren of ze wel eens autistisch zouden zijn.
- Je mag aanpassingen vragen en je leven inrichten als autistisch persoon. Een autismediagnose betekent volgens mij niet meer en minder dat vastgesteld is dat je beantwoordt aan de criteria van autistisch denken en dat dit voor jou een zekere vorm van last met zich meebrengt. Het staat je vrij om aanpassingen te vragen die deze last kunnen verminderen, ook al kunnen die natuurlijk ook geweigerd worden. In sommige situaties is een bijkomende erkenning van beperkingen of handicap nodig. In andere situaties volstaat het bijvoorbeeld een autipas voor te leggen of het te vragen. Maar, zoals tip 2 zegt, het is belangrijk vooraf goed de voor – en nadelen af te wegen.
- Je bent niet alleen, er zijn nog autistische mensen (jong en oud, van alle geslachten, met verschillende achtergronden) die met jou ervaringen willen uitwisselen. Autistische mensen zijn overal en vaak dichterbij dan je zou denken. Er zijn organisaties van en voor autistische mensen (zoals praat – en activiteitsgroepen, vrijetijdsorganisaties), maar ook groepen op sociale media en infomomenten waarop je terecht kan. De autismegemeenschap is zeer gevarieerd, en ongetwijfeld is er iemand die aansluit bij jouw ervaringen. Verder kan je uiteraard ook terecht op websites die je een overzicht geven van wat na een diagnose mogelijk is, zoals Participate. Hun praktische gids is in het bijzonder bedoeld voor mensen die op zoek zijn naar praktische informatie.
- Een autismediagnose is geen eindpunt maar een begin. Sommige mensen zien hun autismediagnose als een eindpunt, als een mokerslag die hen bepaalde perspectieven om beter te functioneren ontneemt. Dat hoeft zeker niet zo te zijn. Een autismediagnose kan een instrument zijn om nieuwe omgevingen te ontdekken, meer jezelf te worden (je maskeren beter gedoseerd in te zetten) en te weten te komen waar je energie uit haalt en wat energie kost.
- Er is geen ‘foute’ manier om over je autismediagnose te denken. Er zijn ontelbare manieren waarop mensen die pas een autismediagnose ontvangen hebben omgaan met deze nieuwe informatie. Sommigen zijn trots, en opgelucht dat ze na veel jaren van vermoedens, niet gehoord worden, foute diagnoses en soms nog foutere behandelingen toch het gevoel hebben dat ze een antwoord hebben dat voor hen past. Andere mensen die net een diagnose gekregen hebben, zien hun diagnose als een slecht passend jasje, worstelen met die informatie en verzamelen, op vaak zeer autistische wijze, allerlei argumenten om het tegendeel te willen bewijzen. Nog anderen zien het als een stap onderweg naar een beter leven, zonder het als een deel van hun identiteit te zien. Volgens mij is er geen verkeerde manier om te vertrekken vanuit het begin van je diagnose,. Het is natuurlijk wel jammer dat je met die ‘gift’ helemaal niets doet, maar ook dat is je volste recht, op voorwaarde dat je met de consequenties daarvan leeft natuurlijk.
Tistje 
Wauw! Ik lees dit nu (pas), bijna twee jaar na mijn diagnose. Ik ga deze tips printen en ophangen, zodat ik ze elke dag zie en ze goed in mijn oren kan knopen.
LikeGeliked door 1 persoon
Zeer waardevol
LikeGeliked door 1 persoon