Autismeonderzoek : een roeping als een ander
Je roeping volgen was goed voor je geestelijke gezondheid, zo heette het, maar een praktischer voordeel was dat het je een duidelijk doel verschafte en richting aan je leven gaf.
Misschien is het daarom ook nu nog zo aantrekkelijk lijkt ‘een roeping’ te hebben, hoewel het concept inmiddels zijn religieuze lading heeft verloren en eerder aangeeft hoe we ons onweerstaanbaar aangetrokken kunnen voelen tot een bepaalde bezigheid waarin we volkomen opgaan.
Een roeping behelst doorgaans een vastomlijnd doel dat een diepere zin aan het bestaan verleent en ons het pad wijst dat we moeten volgen, al dan niet op grond van onze morele overtuigingen.
Zo kunnen we de roeping voelen of het als onze ‘missie’ zien om ons leven te wijden aan onderzoek naar de oorzaken van autisme, aan de beeldhouwkunst of aan de continuering van het familiebedrijf – ook al vinden we het niet altijd even eenvoudig om uit te leggen waarom dat zo is.
Roman Kznaric in ‘De Wonderbox: verrassende geschiedenissen in levenskunst, Vbk Media, november 2013)
Tistje 
Ja, Sam in die richting heb ik ook wel eens gedacht. Heel veel verschillende dingen doen betekent in mijn ogen niet meteen dat je je tijd verspilt. Maar soms kan ik het niet helpen dat ik me toch wel wat jaloers voel op mensen die echt iets doen waar ze heel hun ziel en zaligheid in kunnen leggen.
LikeLike
Antwoorden op de vraag wat mijn roeping is zou ik niet meteen kunnen. Zoals op de vraag wat mijn hobby’s zijn of wat ik doe in het leven. Ik heb ook heel veel verschillende dingen gedaan, maar misschien vormen die allemaal mijn weg.
LikeLike
Ik heb er nog steeds moeite mee om echt een doel in dit leven te vinden. Heel vroeger dacht ik die roeping te vinden in een studie Archeologie van Zuidoost-Azië en Oceanië (dat is een studierichting die je kunt volgen in Leiden), maar het lukte me niet om dat af te ronden. En dat laatste was niet omdat ik er te dom voor was. Ik mag dan autistisch zijn, dat betekent niet automatisch “achterlijk.” Blijkbaar zat die roeping niet zo heel erg diep.
Een gemis aan een doel in het leven maakt dat leven inderdaad erg leeg. Mijn verdere leven heb ik besteed – kwade tongen zeggen verspild – aan het van hak op de tak springen van de ene baan naar de andere baan.
Jammer is het dat je jezelf niet kunt dwingen een bepaalde roeping in het leven te hebben.
LikeLike
Het is inderdaad soms moeilijk uit te leggen waarom een doel hebben als noodzaak gevoeld wordt. Toch, in het bijzonder voor ons mensen met autisme, is het belangrijk een doel in het oog te kunnen houden. Het geeft stuur aan ons leven. Concentratie op dat doel is goed om minder snel depressieve gedachten te krijgen of anderszins af te glijden. Het maakt ons leven zinvol en de moeite waard om door te leven. Groeten van Mar
LikeLike