‘Verdund autisme’
Er is zeker iets buitengewoon aan autistische schrijvers. Toch moet minstens een deel van dat autisme uit het eindresultaat, de tekst, verwijderd worden. Of moet het autisme verdund, vooraleer mensen met autisme betekenisvol kunnen communiceren, zelfs met elkaar. Of vooraleer ze zichzelf open kunnen stellen voor de wereld. Terwijl er geen autistisch equivalent bestaat voor de gebarentaal van Doven, is er steeds een bepaalde vorm van interventie, intern of extern, noodzakelijk om verstaanbaar te zijn.
Kamreen Nazeer, geciteerd in The Disability Reader (Routledge, 2013)
Tistje 
Dat iemand met autisme die geleerd heeft door compensatie goed over te komen niet-autistisch zou kunnen overkomen kan ik wel begrijpen. Ik denk dat de meeste mensen met autisme zich aanpassen aan mensen zonder autisme. Hierbij moet ik heel erg denken aan mijn eigen opvoeding vroeger. De woorden “doe normaal” klinken me nog na in de oren.
Ik zag trouwens op Wikipedia een ander boek van de hierboven aangehaalde schrijver, dat ik wel een keer zou willen lezen: Send In the Idiots: Stories From the Other Side of Autism.
LikeLike
Misschien ligt ’t eerder aan de auteur, die al van kindsaf aan een diagnose autisme heeft?
Hij bedoelt volgens mij dat mensen met autisme door compensatie (zo goed mogelijk hun best doen om juist over te komen)
of door assistentie (wanneer iemand anders uitlegt wat zij bedoelen)
een stuk van de ‘authentieke ervaring’, van zichzelf zijn, verliezen,
Als dat duidelijker is tenminste.
LikeLike
Ik weet niet of het aan mij of mijn autisme ligt, maar ik begrijp dit niet!
LikeLike