Nummer negenentwintig in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over het verzinnen van doemscenario’s en uitstelgedrag, of ik dieren net zo belangrijk vind als mensen, welke Olympische sport ik zou willen uitoefenen mocht ik kunnen uitkomen. Over hoe de meest onvergetelijke dag eruit zag/ziet, wie of wat ik zou redden uit een brandende woning, en naar waar ik zou verhuizen mocht ik naar het buitenland kunnen. Over wat mijn beste keuze tot nu toe was, wie ik het meest bewonder en of ik mensen gemakkelijk vergeef.

281. Verzin je vaak doemscenario’s? 

Meestal wel, al denk ik dat de doemscenario’s die ik verzin, kwestie van toch een beetje voorbereid te zijn op het ergste, enorm verbleken tegenover wat er zich werkelijk zou kunnen afspelen. Daarom probeer ik er niet te veel bij stil te staan, en erop te vertrouwen dat een goede voorbereiding in combinatie met vertrouwen in mijn lotsbestemming, mijn goeder trouw en inzet de risico’s op schade wel zullen beperken.

282. wat stel je vaak uit?

Meestal stel ik uit wat ik moet doen, niet graag doe, weinig verband houdt met mijn interesses, wat veel energie kost en weinig duidelijke meerwaarde met zich meebrengt voor mij en wat ik samen moet doen met anderen.

283. zijn dieren voor jou net zo belangrijk als mensen?

Aangezien ik wel eens dieren eet (hoewel in beperkte mate, en lang niet alle), en geen mensen, zijn dieren voor mij niet zo belangrijk als mensen. Echter, er zijn uitzonderingen op die regel. Sommige dieren in mijn leven zijn immers belangrijker in mijn leven dan sommige mensen die de dieren die ik belangrijk vind pijn of verdriet doen – wat dit ook betekent voor dieren.

284. als ik een olympische sport zou mogen uitkomen, dan zou ik graag …

Met het Olympisch ideaal ‘meedoen is belangrijker dan winnen’ in het achterhoofd zou ik kiezen tussen tafeltennis of badminton. Het zijn twee sporten die ik graag doe, maar niet zo goed kan.

285. hoe zag je meest onvergetelijke dag eruit?

Zoiets als een ‘onvergetelijke dag’ ken ik niet echt. Er zijn weliswaar herinneringen aan aangename momenten die nu en dan naar boven komen, maar een volledige dag die goed was, daar kan ik niet opkomen.

286. als je uit een brandende woning iets of iemand moet redden, dan is het vooral … 

Hoewel ik het (gelukkig) nog nooit heb voorgehad, en me moeilijk kan voorstellen, zou ik wellicht de mensen redden die op dat moment aanwezig zijn, met uitzondering natuurlijk van de mensen die verkiezen niet gered te worden.

287. mocht je naar het buitenland kunnen verhuizen, waar zou dat dan zijn?

Mocht ik dat kunnen, zou ik niet meteen weten naar welk land, tenzij ik eerst een wereldreis zou kunnen maken, om echt te kunnen zien hoe de atmosfeer er is.  Van de landen die ik al heb bezocht, vond ik Lanzarote, Zuid-Frankrijk en Zuid-Schotland kanshebbers, maar dan was ik natuurlijk in vakantiestemming, en dat kan misleidend zijn. Misschien zou ik gewoon kiezen voor een andere streek in eigen land.

288. wat was je beste keuze in je leven tot nu toe? 

Ongetwijfeld was dat de keuze voor mijn lief, gevolgd door de keuze elke dag op te staan en ondanks alles gemotiveerd te blijven leven, en op een derde plaats de keuze om een blog te schrijven. Anderzijds blijf ik sceptisch of dat wel mijn keuzes waren, of eerder kansen die ik heb gekregen.

289. wie bewonder je het meest en waarom?

Er zijn heel wat mensen die ik bewonder, zowel in mijn directe omgeving als iets verderaf. Ik vind het moeilijk om daar een ‘meest’ aan toe te voegen, omdat ik elk van hen bewonder om andere dingen. Zo bewonder ik mijn vriendin om haar doorzettingskracht en handigheid, mijn vader om zijn creativiteit, mijn moeder om haar taaltalent, mijn broer om zijn grenzeloos initiatief. Daarnaast bewonder ik ook mijn autismecoach om haar out of box-denken en woorden met betekenis te spreken. Er zijn ook veel (onbekende) mensen (met en zonder autisme) die ik bewonder omdat ze er in moeilijke omstandigheden het beste van maken.

290. Vergeef je mensen gemakkelijk ?

Meestal wel, en misschien wel te gemakkelijk, want ik zou liever wat langer wachten om te vergeven maar daartegenover staat dat ik veel minder gemakkelijk vergeet.