De vraag naar de of mijn ideale dag krijg ik ontzettend vaak. Op mijn blog is ze dan ook al meermaals beantwoord. Mensen die mijn blog al een tijdje volgen, hebben gemerkt dat mijn antwoord daarop evolueert. Een blog leeft en verandert mee met de schrijver ervan. Het is dan ook logisch dat artikels komen en gaan, en antwoorden op vragen veranderen. Het is niet omdat ik autistisch ben dat mijn ideeën, meningen, opinies en antwoorden verankerd en onveranderlijk zouden zijn. Dat is bij andere autistische mensen vast ook niet het geval.

Ik vind het best wel leuk even stil te staan bij hoe mijn ideale dag eruit zou kunnen zien. De verleiding is groot om het bij Horatius’ beroemde uitspraak ‘vandaag is de ideale dag, als wij hem ideaal maken’ te houden. Alsof iedereen zomaar zelf zijn dag tot een ideale dag zou kunnen vormen! Hoewel ik graag plan, zijn ideale dagen voor mij meestal net een goede mengeling van positieve toevalligheden en gebeurtenissen die onverwachts volgens planning zijn verlopen.

Aan het begin van mijn blog leek mijn ideale dag opvallend veel op de ‘Perfect Day’ van Lou Reed. Een rustige dag, naar een natuurpark of gewoon thuis, doorgebracht met wie ik graag heb. De problemen die even vrijaf hebben, mezelf vergeten, opleven in de gedachte dat ik iemand anders was, zonder stekels en gewoon goed. Rustig op gang komen, creatief kunnen zijn en het creatief werk van anderen bewonderen als hoogtepunt, en uiteindelijk de dag lang laten uitwaaieren om uiteindelijk, bij maanlicht, rustig weer te landen.

In het midden van mijn blog was ik op een ideale dag zoveel mogelijk bezig met waar ik voldoening uit haalde wat ik goed kon, en werd alles wat ik niet aangenaam vond of wat een ander beter kan uitbesteed. Zo’n ideale dag was toen een dag waarop alles meeviel, en er weinig tot geen uitstel was. Het deed me op zo’n ideale dag ook wel plezier om terloops iets gedaan te hebben wat een ander heel erg waardeerde.. ‘

Tegenwoordig, op dit moment, ziet mijn ideale dag eruit als op de schets hierboven. Een mengeling van actie en beschouwing, van mezelf en anderen, van natuur en cultuur, van verzuchting en verademing. Voor sommige mensen zijn die dagen van mij wellicht enorm gevuld (en vermoeiend). Toch is mijn ideale dag zoals ik ze vandaag schets, vergeleken met wat ik meestal doe, eerder passief.

Zoals dat gaat bij ideale dagen, heb ik geen rekening gehouden met wat fout zou kunnen lopen, zoals het weer, iets dat dringend moet gedaan worden of een toevallige ontmoeting die een stok in de wielen steekt. Op ideale dagen gebeurt dat nu eenmaal niet. Dat is waarschijnlijk een van de redenen waarom ik ze nog niet heb mogen beleven.