Het moeilijkste aan autisme is volgens mij dat je het niet aan me ziet. Ik heb bij Starbucks gewerkt. Ik wilde die job echt goed doen, maar ik begreep sommige dingen niet, waardoor ze dachten dat ik een klungel was, of dat ik m’n best niet deed. Het is kak om dan telkens te moeten uitleggen wat er aan de hand is. Als ik in een rolstoel zat, zou dat anders zijn. Ik beweer niet dat dat makkelijker is, maar dan zouden mensen wel gewoon zien dat er iets scheelt.

Ik moet wel zeggen: het wordt makkelijker met ouder worden. Misschien ook omdat ik me beter omring. Mijn ouders begrijpen me, en ik heb drie goede vrienden. Zij weten hoe ik in elkaar zit. Dat ik soms boos kan reageren. Ze laten me doen, ze weten dat ik de volgende dag sorry zal zeggen. Ik heb zelf ook een betere manier gevonden om ermee om te gaan. Ken je ‘Naruto’? Dat is een Japanse mangaserie over een jongen met een monster in zijn buik. Zo kijk ik nu naar autisme. Als iets dat leeft in mijn buik. Als ik het slecht behandel of negeer, wordt het kwaad. Behandel ik het met liefde, beschouw ik het als een vriend, dan kan ik ermee samenleven.

Billy Toulouse Visterin (19), zoon (met autisme) van actrice en auteur Ann Ceurvels, in Humo van 24 januari 2023