Sinds kort wonen Lindsey, autistische vrouw en lezeres van deze blog, en David, haar autistische man, samen in hun pas afgewerkte woning. Lindsey leest al geruime tijd boeken over autisme, vooral van autistische vrouwen. ‘Ik vind daar relatief weinig in over autistische koppels, terwijl er vast heel wat koppels zijn waarvan de ene of beide partners autistisch is. Dat merk ik toch als ik op social media of in de pers een kijkje neem. Ik ben dan vooral benieuwd waar die koppels het over hebben. Zou jij me een tipje van de sluier kunnen oplichten?’

Als je me vraagt waarover koppels, waarvan een of beiden autistisch zijn, dagelijks praten, is dat een vraag die ik alleen vanuit eigen ervaring en bij benadering kan beantwoorden. Vanuit eigen ervaring in de zin dat mijn liefste en ik een ‘autistisch koppel’ vormen. Bij benadering in de zin van een onderbouwd vermoeden. Ik denk niet dat er zo gek veel autistische koppels zijn in de zin dat een of beide partners een autismediagnose heeft. Zeker koppels waarvan beiden autisme hebben, zijn er niet zoveel.

Hoewel ik het niet heb uit wetenschappelijk onderzoek, doe ik de waarheid waarschijnlijk geen geweld aan als ik veronderstel dat de gesprekken van autistische koppels op een gemiddelde dag evenveel variëren als die bij andere koppels.

Vermoedelijk evenveel variatie in gesprekken van autistische koppels als bij anderen

Het zou me verwonderen mochten de gesprekken tussen koppels, waarvan de liefdesrelatie onder andere beïnvloed wordt door autistisch denken, niet even afhankelijk zijn van interesses, dagelijkse activiteiten en persoonlijkheden als de gesprekken tussen andere koppels. Het enige waar gesprekken tussen andere koppels niet door beïnvloedt wordt, is het autistisch denken en de evoluerende autismebeleving van een of beide partners.

Vanuit eigen ervaring denk ik dat er tegelijk toch enkele thema’s zijn die net iets meer aan bod komen in onze gesprekken als autistisch koppel.

Zo hebben we het vaker over onze interesses, onze dagelijkse routines, over de problemen die we proberen op te lossen, over bepaalde emoties en over plannen voor de toekomst. We hebben minder de neiging om inhoudsloos te kletsen. Als er niets te zeggen valt, zijn we niet bang om een stilte te laten. Meer zelfs, we vinden stiltes helemaal niet zo erg.

Thema’s die mogelijks iets vaker aan bod komen bij autistische koppels

Vanuit mijn ervaringen met andere autistische koppels, en wat ik lees op sociale media, op blogs, in artikels en boeken, denk ik dat de tien belangrijkste onderwerpen die vaak worden besproken tussen deze zijn :

• Gemeenschappelijke interesses: delen van diepgaande kennis en passie over bepaalde interesses en onderwerpen
• Omgaan met zintuiglijke prikkeling en manieren om ervoor te zorgen dat deze zintuiglijke ervaringen aangenaam blijven of worden
• Hoe met elkaar doeltreffend te communiceren en elkaar te begrijpen, in het bijzonder als het gaat om gevoelens, verwachtingen, noden en verlangens aan elkaar kenbaar maken
• Met elkaar praten of op een andere manier communiceren over hoe dagelijkse routines, gewoontes en schema’s op elkaar af te stemmen, te organiseren en overzichtelijke te maken, en manieren vinden om elkaar daarbij aan te vullen
• Met elkaar praten over de verschillende manieren waarop hun verschillend autistisch denken en hun verschillende autismebeleving van beide partners hun persoonlijke ervaringen beïnvloed en hoe deze verschillen elkaar beïnvloeden en elkaar al dan niet aanvullen
• Uitwisselingen opzetten over hun verschillende ervaringen, interesses of ideeën met en over  verschillende soorten hulp, begeleiding, behandeling en ondersteuning en hoe ze elkaar kunnen aanvullen in de keuze voor bepaalde vormen van hulpverlening.
• Ventileren over hoe hun autisme hun relaties met (schoon)ouders, familieleden, vrienden en andere sociale relaties beïnvloedt, en manieren vinden om elkaar te aan te vullen en te helpen in het positief houden van deze relaties
• Brainstormen over individuele doelen en plannen voor de toekomst, over hoe deze passen in de gemeenschappelijke doelen en plannen, en manieren hoe ze elkaar kunnen aanvullen, aanmoedigen en ondersteunen
• Ideeën uitwisselen over seksuele behoeften en verlangens, intimiteitsbeleving, positieve lichamelijke en psychologische prikkeling, en manieren vinden om elkaar aan te vullen in het verkennen van intimiteit en seksualiteit in de relatie.

Tot slot : ‘autistische koppels’ zijn in de eerste plaats ‘twee mensen die samen zijn’

Zoals ik meestal als ik vragen als deze probeer te beantwoorden, is te nuanceren.

Het kan zijn dat heel wat thema’s hierboven ook vaak voorkomen in gesprekken bij andere koppels, waarbij er helemaal geen sprake is van autisme (of toch niet in de zin dat het voor onaangename invloeden zorgt). Het kan ook zijn dat je als autistisch koppel helemaal niet bezig bent met die thema’s,, dat er heel andere dingen besproken worden. Net zoals alle teksten op deze blog, is mijn antwoord natuurlijk vooral beïnvloed door mijn eigen blik op het samen leven met mijn liefste, als ‘autistisch koppel’.

Hoewel, en dat is misschien nog het belangrijkste van deze blog, wij onszelf vooral als een ‘gewoon’ koppel zien, zij het als twee speciaaltjes, die eraan houden veel met elkaar te praten zodat er weinig blijft gisten in ons hoofd, een eigen leven gaat leiden, en uiteindelijk uitbarst in een conflict waarvan geen van ons beiden weet waar het begonnen is en waar het eindigt.