Autisme als aanzet tot een betere wereld
Onze samenleving kent een snel groeiende, problematische handicap, die goede banden binnen families en gezinnen smeedt en slechte verbreekt, die mensen ertoe noopt op een duidelijke en directe manier met elkaar te communiceren, die betekenisloze sociale interactie tot het minimum herleidt, die mensen tot het uiterste stimuleert om over zichzelf te leren en die ons tegelijk aanzet om er samen een betere wereld van te maken. Deze handicap wordt autisme genoemd – en ik kan niet inzien wat er verkeerd aan is, toch? Je kan niet geloven hoe blij ik ben ook deze handicap te hebben.
Patrick Jasper Lee (auteur en Chovihano) in Autistic Reflections of a Man Who Thinkgs in Circles and Dreams Like a Stone (2013)
Tistje 
@HW: Wat is volgens jouw (de) waarheid?
LikeLike
De waarheid mag dan wel kwetsen, je kan er ten minste iets mee. Als de waarheid gezegd word weet je waar je voor staat, wat je kan en moet doen om eventuele problemen op te lossen. Ik verkies korte pijn boven onzekerheid en bang afwachten.
LikeLike
Dit sluit goed aan bij één van de allereerste opmerkingen die ik op dit blog ooit gemaakt heb. De wereld zou inderdaad meer hart bezitten, indien men er op een autistische manier mee omgaat. De schone schijn ophouden is niet mijn ding. Ik zeg liever waar het op staat, liefst op een niet kwetsende manier, maar ik ondervind dikwijls dat de waarheid ook kwetst; dus is het soms moeilijk.
LikeLike