1. Planning is voor iedereen belangrijk maar zeker voor personen met autisme. Zij kunnen immers meer moeite hebben om ergens te geraken. Het duidelijk communiceren en respecteren van data en tijdstippen is cruciaal voor een stressvrije werksituatie, en dat begint bij de sollicitatie.
2. Creëer voor de sollicitanten een uitnodigende wachtruimte en zorg voor aangename verlichting.
3. Stiptheid is een goede eigenschap voor werkgevers die sollicitatiegesprekken organiseren, zeker als personen met autisme komen solliciteren.
4. Het kan helpen een sollicitant met autisme de kans te bieden om een eventuele schriftelijke proef in een apart lokaal af te leggen en hem/haar de mogelijkheid bieden om meer tijd te nemen voor deze proef.
5. Voor personen met autisme kan een redelijke aanpassing zijn dat verwachtingen en taken van begin af aan duidelijk gecommuniceerd worden. Ook bij grote veranderingen binnen de organisatie dienen zij tijdig op de hoogte gebracht worden
6. Werknemers met autisme hebben baat bij een concrete beschrijving van de taken. Bijvoorbeeld zeg: ‘U werkt om de 2 weken een zaterdag’ in plaats van ‘regelmatig zaterdagwerk’.
7. Werknemers met autisme kunnen dikwijls extra sociale ondersteuning op de werkvloer gebruiken. Dit is vergelijkbaar met de assistentie die andere mensen met een handicap genieten.
8. Een jobcoach kan mensen met autisme helpen, dat is iemand die zorgt dat je als persoon met autisme niet altijd zelf moet opboksen tegen de vooroordelen rond autisme.
9. Personen met autisme voelen zich niet altijd even goed bij het openbaar vervoer. Drukke stations of haltes en eventuele vertragingen zorgen voor heel wat prikkels. Openbaar vervoer is ook vaak te onvoorspelbaar. Gebruik van de auto of mogelijkheid om ingeval van overprikkeling een klasverhoging toe te staan, kan helpen.
10. Voor personen met een onzichtbare handicap zoals autisme, kan het vermelden van hun handicap tegen een verantwoordelijk een drempel zijn. Daarom is de aanwezigheid van een neutrale contactpersoon, die handicap-gerelateerde vragen of problemen kan oplossen, aan te raden.
11. Voor een werknemer met autisme is het diensthoofd vaak de persoon die het dichtst bij hem op het werk staat en die hem het best kan opvolgen. Zo iemand is het gemakkelijkst om aan te spreken als er conflicten ontstaan of als de communicatie verkeerd loopt. Van hem wordt vaak verwacht dat hij/zij kan bijsturen.
12. Collega’s van werknemers met autisme kunnen helpen door taken of ongeschreven sociale regels op de werkvloer duidelijk uit te leggen of  niet te praatgraag te zijn op de werkvloer.  Zonder te betuttelend te zijn evenwel.
13. Sommige mensen met autisme hebben ook de neiging dingen te letterlijk uit te voeren omdat het niet duidelijk genoeg gecommuniceerd is geweest. Collega’s of het diensthoofd kunnen dit bijsturen door te zeggen: je moet alleen dat doen of het moet in zoveel tijd gebeuren.
14. Een werknemer met autisme kan een goede reden hebben om niet samen met andere collega’s te eten. Een cafetaria kan bijvoorbeeld te druk zijn voor personen met autisme. Of de werknemer in kwestie heeft er nood aan om de batterijen op te laden door alleen te eten. Dit heeft veel minder met asociaal gedrag te maken.
15. Een werknemer met autisme heeft graag zo weinig mogelijk prikkels (geluid, licht, lawaaierige collega’s) op de werkvloer. Stereotypering is hier echter een risico. Niet elke persoon met een autisme wil bijvoorbeeld de hele dag achter de computer zitten. Vraag aan de werknemer met autisme wat hij/zij nodig heeft. Het is zinloos op voorhand veronderstellingen te maken.

Werken met een arbeidshandicap: Gids voor werkgevers / Dorien Meulenijzer, Ann Heylighen & Maddy Janssens (Garant, 2015) (ISBN: 9789044133226) (grotendeels overgenomen, op enkele kleine aanvullingen na – in het boek wordt bv gesproken over mensen met een autismespectrumstoornis).