Echt gelukkig ben ik niet. Hoewel ik in de afgelopen jaren zelfstandiger ben geworden, verspert mijn autisme nog een groot aantal wegen naar het leven van een normale, volwassen persoon. (…) Wanneer ik me gelukkig voel, leef ik me uit in mijn kamer. Ik spring, dans, en klap mijn vuisten tegen elkaar. En creatieve bezigheden – tekenen, schrijven, knutselen en kalligraferen. Dat is ook een vorm van uitleven. Het geeft bijzonder veel voldoening als het me gelukt is een werkstuk te voltooien. Niet alleen zelf maar ook anderen genieten ervan ze te zien. Dankzij de opdrachten voor kalligrafie, het houden van tentoonstellingen en het schrijven over hoe ik autisme ervaar, ben ik dichter bij de mens gekomen.

Kees Momma in Een reis door het leven van Kees (Uitgeverij Prometheus, 2014)