Nummer achttien in de reeks van 1000 vragen aan jezelf-blogs. Over met wie ik het liefst een vrije dag doorbreng. Wat het beste advies was dat iemand me ooit gaf. Waar ik aan denk bij de zomer. Hoe mijn favoriete parfum of geurtje ruikt. Welke kritiek me het meest raakt. Wat ik vind van mijn uiterlijk. Of ik aardig ben voor mezelf.  Of ik plastische chirurgie zou overwegen. Of ik denk dat ik slim ben. En welke boeken slecht voor mij of mijn gezondheid zijn of me (letterlijk of figuurlijk) ziek maken.

171. Met wie breng je het liefst een vrije dag door?

Het meest voor de hand liggende en ideale antwoord is natuurlijk mijn vriendin, maar eigenlijk breng ik liever met niemand een ‘vrije dag’ door, omdat dit volgens mij insinueert dat er die dag niet veel gepland staat.

172. Wat was het beste advies dat iemand je ooit gaf?

Als je gewoon je best doet, doe je al de helft meer dan de rest, dus doe maar rustig aan.  Al bestaat het beste advies volgens mij niet uit woorden, maar uit handelingen. Als er zo zoiets bestaat als goed advies.

173. Waar denk jij aan bij de zomer?

Twee jaar geleden maakte ik een mindmap over wat de zomer voor mij betekent.

174. Hoe ruikt je favoriete parfum of lievelingsgeurtje?

Ik ben erg gevoelig voor geuren maar ook mijn huid en ademhaling reageert vrij sterk (en negatief) op parfums. Doorgaans gebruik ik dus geen parfum. Als ik er gebruik ruiken ze zeer subtiel, fris en neutraal. Wat te meer ook samenhangt met mijn geuridentiteit die al eens bepaald werd. Meestal zorg ik er echter voor dat ik goed gewassen ben en dus eerder ruik naar zeep en een vleugje aftershave die veilig is voor hyper-allergische mannen. Als het gaat om mijn favoriete geurtje, dan ruik ik het liefst iets zo natuurlijk mogelijk. De geur van het bos na de regen, of van een pas bemest akkerland, de geur van zeewind na een storm, van een zonnestraal op een gele roos, of pas gewassen haren van mijn vriendin.

175. Welke kritiek raakt je het meest?

Doorgaans kan ik vrij goed om met kritiek, behalve als daar geen ervaringen uit de praktijk aan ten gronde liggen. Als iemand op basis van veronderstellingen of filosofische reflecties, of vanuit sterk geloof in eigen ideeën kritiek geeft, vind ik dat erg. Zeker als zo iemand mij bekritiseert omdat ik me kwetsbaar opgesteld heb.

176. Wat vind je van je uiterlijk?

Dat straalt vaak een beeld uit dat haaks staat op wie ik ben, maar ik heb er geen problemen mee. Ik heb overigens gemerkt dat die contradictorische uitstraling me soms van pas kan komen in crisissituaties.

177. Ben je aardig voor jezelf?

Als ik al niet aardig zou zijn voor mezelf, zou dat wel heel erg zijn. Al ben ik zeker niet aardig voor mezelf. Vooral in twee omstandigheden ben ik aardig voor mezelf. Eerst en vooral als oefenobject om aardig te zijn voor anderen. Daarnaast om aardig te zijn als anderen tijdelijk, om welke reden dan ook (vermoeidheid, beperkt geïnformeerd, beneveling) niet meer zo aardig zijn als ik zou willen.

178. Zou je plastische chirurgie overwegen?

Dat is al gebeurd, zij het heel beperkt, en ik heb al eens een analyse laten maken wat er allemaal zou kunnen veranderen. Dat is natuurlijk heel veel, met een navenante kostprijs, dus ik zie het nog niet zo snel gebeuren. Alleen van mijn hoofd zou ik afblijven.

179. Denk je dat je slim bent?

Een instinker, want als ik ‘ja’ zou antwoorden zou ik wel heel hoogmoedig zijn, en bovendien liegen, wat mij erg moeilijk zou afgaan, en mocht ik ‘nee’ antwoorden, dan zou ik getuigen van valse bescheidenheid.

180. Welke boeken maken je letterlijk ziek of vind je slecht voor je gezondheid?

Dat zijn er vermoedelijk een heleboel, maar om een of andere reden heb ik ofwel gezond verstand of smaak genoeg om af te leiden aan wat de algemene inhoud voorafgaat of het boek slecht zou kunnen voor mijn zenuwen of gemoed ofwel veel geluk dat mij van ‘slechte’ boeken weghoudt. Zulke boeken zijn dan ‘slecht’ in de zin dat ze zodanig slecht zijn geschreven, ongeloofwaardig, inconsequent of zo ver van mijn wereld dat ik er op geen enkele wijze iets positief aan overhoudt en misschien zelfs slechte herinneringen of hoofdpijn. Boeken zonder inhoud of aangename vorm, met een onleesbaar lettertype of enorm veel onverstaanbare woorden of bizarre beeldspraak. Tenzij je dat als tekenen van weerstand en dus echte verandering ziet natuurlijk. In dat geval zijn slechte boeken voor mij net diegenen die mijn ideeën bevestigen en mij niet uitdagen. Maar ook die kom ik door gezond verstand, goede smaak of toeval zelden of niet tegen. Er is namelijk altijd wel iets wat wringt in een goed boek.