In het onderzoek blijken zowel individuen met autisme als hun partners gelukkig in hun relatie. Als er problemen opduiken is dat vooral in de oplossingsgerichte communicatie. De doelmatigheid van oplossingen vinden en de communicatie hierin is beperkter. Dit kan zowel komen door een tekort aan specifieke vaardigheden voor oplossingsgericht denken als aan een overreactie en onvermogen om samen belangrijke thema’s te bespreken. Ook communicatie over gevoelens loop over het algemeen minder vlot.

Een ander, vaak onderschat, probleem is onenigheid over het geldbeheer. Dit zou zowel te maken hebben met beperkingen in de executieve functies (zoals strategische planning en impulscontrole) en een sterkere fixatie bij mensen met autisme op hun speciale interesses. Er wordt ook vaak ruzie gemaakt, hoewel dit toegeschreven kan worden aan persoonlijke verschillen, eerder dan aan autisme.

Fysieke intimiteit en seksualiteit is een laatste struikelblok in relaties tussen mensen met en zonder autisme in ons onderzoek. Individuelen met autisme tonen vaak een grotere gevoeligheid tegenover zintuiglijke stimuli en voelen aanrakingen vaker ongemakkelijk, soms zelfs pijnlijk en proberen ze vermijden, vooral de zachte meer dan de stevige aanrakingen. Tot slot mogen we stellen dat in relaties van mensen met en zonder autisme in het algemeen werken als er bijzondere aandacht wordt besteed aan communicatie.

Mandy Roy en Wolfgang Dillo (Hannover Medical School Hannover Duitsland) in  Asperger syndrome and partnership. J Autism. 2017; 4:1. (http://dx.doi.org/10.7243/2054-992X-4-1)