Het was nog putje winter toen een medewerker van VFG, een Vlaamse ledenorganisatie die zich inzet voor mensen met een handicap, mij kwam spreken over mijn boek ‘Autistisch gelukkig’ en leven als persoon met autisme in het algemeen. Het gesprek is intussen als artikel verschenen in het voorjaarsnummer van hun ledentijdschrift Dialoog. Ik ben er zo tevreden over dat ik het hier nog eens weergeef.

Ervaringsdeskundige Sam Peeters (46) schreef onlangs het boek ‘Autistisch gelukkig. Positief leven met autisme’. Sam wil met dit boek aantonen dat een gelukkig leven met autisme zeker mogelijk is. Sam: ‘Ik ben het levende bewijs: ik heb een boeiend leven met ups en downs en krijg veel kansen. Je moet je lichaam en geest gaandeweg leren kennen. Dat vraagt tijd maar met goeie coaching kan dat. Zelf heb ik bijzonder veel geluk met mijn autismecoach, een therapeut gespecialiseerd in autisme.’

Autisme is heel complex en zorgt wel eens voor bizar gedrag

‘Autisme is heel complex’, legt Sam uit. ‘Vaak zijn er naast psychische moeilijkheden ook fysieke problemen. Zelf lijd ik bijvoorbeeld aan een zeldzame stofwisselingsziekte. Daarom zeg ik vaak dat ik anders ben in het kwadraat. Mensen begrijpen ons vaak niet goed omdat we zodanig uniek zijn dat we niet te vergelijken zijn met iemand anders. Dat zorgt soms voor bizar en zelfs verdacht gedrag. In mijn contacten met de politie zorgt dat wel eens voor misverstanden.’

Van boswandelingen kan ik erg genieten

Sam probeert er elke dag het beste van te maken en ziet ook voordelen in zijn autisme: “Van lange boswandelingen kan ik erg genieten, het is alsof er geen filter is tussen de natuur rond mij en mezelf. Alles komt heel intens binnen: kleuren, geuren, de warmte van de zon. Ik kan er extatisch van worden.

Taken voer ik correct uit, maar ik loop vooral vast in processen rond de job, zoals omgang met collega’s

Uiteraard ondervind ik ook hinder. Op de arbeidsmarkt bijvoorbeeld. Verbaal ben ik hoogbegaafd, daardoor word ik soms overschat. Werkgevers geven me kansen en de jobs zelf voer ik correct uit. Maar ik heb weinig voeling met sociale en culturele etiquette en daarom loop ik vast in de processen rond de job: de omgang met collega’s bijvoorbeeld. Ik heb enkele diploma’s behaald maar ik heb er mij bij neergelegd dat ik geen betaald werk kan doen. Gelukkig kan ik mij uitleven in vrijwilligerswerk bij enkele organisaties. Als ervaringsdeskundige begeleid ik bijvoorbeeld cursussen rond autismebeleving en ik ga ook soms spreken in scholen.

Vriendschapsrelaties zijn niet evident, maar Roos en ik vullen elkaar goed aan

Vriendschapsrelaties zijn voor Sam niet evident. ‘Ik heb weinig echte vrienden. Ik vind het moeilijk om vrienden te maken en deze contacten te onderhouden. De komst van sociale media waren voor mij echt een zegen. Via chat leg ik via gemakkelijker contacten. Ondertussen heb ik mijn sociaal netwerk sterk uitgebreid.’

‘Sinds 10 jaar heb ik ook een vriendin: Roos. Ik leerde haar kennen in het echte leven toen we samen carpoolden. In onze beginperiode hebben we vooral veel gechat, dat liep vlotter. Roos heeft ook autisme maar we vullen elkaar heel goed aan. Roos is sterk waar ik zwak in ben en omgekeerd. Roos is heel handig en praktisch ingesteld. Ze is ook inventief in het vinden van creatieve oplossingen. Naast haar openheid van geest bewonder ik dat het meest aan haar.’