‘Ik dacht: ik ga vast en zeker naar de hel’ … autisme en geloof
Roland vindt het te kort door de bocht dat er in de evangeliën in de Bijbel staat dat wie gelooft, gered zal worden. ‘Mijn broer is atheïst en leeft misschien wel beter dan ik. Dat zou dan betekenen dat ik in de hemel zou komen en hij naar de hel gaat. Ik heb heel wat studies over de hel gedaan.
Ik heb de grondtekst ook gelezen en ben tot de conclusie gekomen dat de hel, in tegenstelling tot wat veel mensen geloven, niet eeuwig duurt. Mensen worden gestraft, maar dat is niet een eeuwige pijn. Jezus zegt: wie veel geweten heeft en er niet naar gehandeld heeft, krijgt vele slagen. En wie weinig geweten heeft en er niet naar gehandeld heeft, krijgt weinig slagen.
Maar Hij zegt niet onbeperkt slagen. Daar focus ik me dan weer op. Overigens staat bij de hemel dat je niet meer zal sterven, maar zal leven. Dus de hemel is zeker eeuwig. Ik heb dat allemaal onderzocht vanwege wat mijn moeder vroeger zei over de hemel en de hel. Ik wilde toen niet meer geloven. Ik ga namelijk altijd uit van het slechtste. Dus ik dacht: ik ga vast en zeker naar de hel.
Fragment uit het verhaal van Roland in ‘Is er een hemel voor autisten? Persoonlijke verhalen over autisme en het christelijk geloof’ van Alianna Dijkstra, uitgegeven bij Kok (2019)
Tistje 
Hemel en hel zijn geen uitvindingen van de Katholieke Kerk; ze zijn vooral overgenomen uit joodse geschriften uit de tweedetempelperiode die de mosterd dan weer haalden bij een combinatie van joodse ideeën en ideeën uit omringende volkeren (vooral hellenistische, maar ze gaven er hun eigen draai aan). Interessant is dat de Hebreeuwse Bijbel bijzonder weinig te vertellen heeft over het hiernamaals. Het leven hier en nu is in het Oude Testament veel belangrijker, pas vrij laat is het idee van een echt hiernamaals ontstaan, waarschijnlijk vooral onder invloed van martelaarschap, die dan verder uitgewerkt werd in geschriften van de tweedetempelperiode (een bijzonder tekenend beeld krijg je b.v. in het eerste boek van Enoch).
LikeLike
Bijzonder mooi verhaal… Ook ikzelf heb altijd de neiging te denken dat redding niet aan mij besteed is (en ik ben theoloog van opleiding ;)), maar het probleem is ook precies de oplossing, zoals je uit bovenstaand stuk al kunt halen, redding binnen het christendom hangt eigenlijk niet af van iets dat jij kan doen, dat is helemaal de verdienste van Christus. (Een mooi boek hieromtrent is De zeven wonderen van het kruis van Wilkin Van De Kamp) Interessant is b.v. dat we altijd spreken over onszelf als zondaars, maar eigenlijk komt die term in het NT voor christenen niet voor, daar worden christenen heiligen genoemd? Waren ze zo goed? Niet als je de verslagen leest! En dat is het mooie, dat wil niet zeggen dat je zonden zonder gevolg blijven, maar wel dat je vergeven wordt door degene die er voor een christen het meeste toe doet. Dat is de onmetelijke liefde. Het is ook niet zo dat we Jezus gehoorzamen omdat we op die manier zijn liefde kunnen verdienen, maar omdat we van hem houden.
LikeLike
Hallo Piet, dat is inderdaad mogelijk wat je daar schrijft, maar slechts één van de vele mogelijkheid.
Even goed is het mogelijk dat mensen die dit denken misleid worden.
Hetzij door hun hersenwerking, hetzij door hun manier van omgaan met sterfelijkheid.
Voor zover er een ‘we’ is, denk ik niet dat ‘we’ misleid zijn.
Tenzij je natuurlijk geloof en godsdienst vereenzelvigt met instituties en morele denkbeelden.
Groeten Sam
LikeLike
Hallo Tistje,
Wat nou als hemel en hel een uitvinding van de katholieke kerk zijn. Als we hemel en hel al op de aarde hebben en we op de aarde steeds opnieuw geboren worden. Dan hebben we een heel andere situatie. Al die z.g. geloven zijn volgens mij alleen maar kerkgenootschappen, met een schepper die steeds boodschappers naar de aarde stuurt, zoals Mohammed en Jezus Christus. Dat geeft toch heel andere perspectieven. Ik vrees dat we door de katholieke kerk in veel opzichten misleid zijn. Dit geeft toch allemaal te denken nietwaar. Groeten Piet
LikeLike