Socioloog en pedagoog Mieke Van Stigt ziet autisme niet zozeer als sociale handicap, maar als normale variatie op de hersenontwikkeling die iets bijdraagt aan de samenleving.

‘Neurotypische mensen hebben een breed concept van de werkelijkheid en nemen details in zich op vanuit dat concept. Daarbij willen ze het graag eens zijn met elkaar. Details die niet goed passen, worden weggeredeneerd, tenzij het niet anders kan. Een autist als ik neemt de wereld juist waar vanuit details. Ik zoek naar patronen waarin die details passen en kan ze niet zomaar opzijschuiven. Autisten hebben vaak een diepgeworteld gevoel voor rechtvaardigheid en hebben minder op met consensus. Dus blijven ze hameren op wat ze belangrijk vinden. Zoals Greta Thunberg op de klimaatcrisis. Voor anderen is zoiets onaangenaam, maar de samenleving zou er meer voor moeten openstaan.’

Van Stigt is deskundige op het gebied van pesten – ze publiceerde het boek Alles over pesten – en schrijft voor het Tijdschrift voor sociale vraagstukken maatschappelijke bespiegelingen die ook aan openbaar bestuur raken. Daarbij gebruikt zij de blik die ze ontwikkelde door haar onderzoek naar pesten.

Én, benadrukt ze, het heeft meerwaarde dat ze autist is. (‘Ik respecteer mensen die liever zeggen dat ze autisme hebben, maar autist is wat ik in mijn diepste wezen ben.’). Zelf voelt van Stigt zich vaak het kind dat roept dat de keizer geen kleren aan heeft. ‘Autisten zeggen: hé, dit klopt niet. En dat weet de rest ook wel, maar die brengt die innerlijke stem vaak tot zwijgen.’

Mieke van Stigt, socioloog en pedagoog, in ‘Slachtoffers tonen aan waar het niet klopt’ van Kustaw Bessems in De Volkskrant van 30 april 2022