In nl is er een dame (de ijkastmoeder) die over haar autistische dochter schrijft die veel hulpverlening wat niet baatte en zelfs uit huis moest. Totdat ze een week op kamp ging en lachend terug kwam met een hartsvriendinnetje, waarschijnlijk ook autistisch. Haar moeder begreep haar nog steeds niet, zij die zoveel voor haar deed maar helaas niet echt kon lachen. Autisten begrijpen andersdenkenden andersom niet waarschijnlijk…
Hulp? Ondersteuning? Maar wat is hulp en ondersteuning als men niet als volwaardig mens gezien wordt? Wat is het magische formule voor geluk als je als lastig, moeilijk en vreemd wordt gezien?
Hulp en ondersteuning zullen je acceptatie door anderen misschien niet verbeteren, maar het heeft mij in elk geval geholpen bij zelfacceptatie en een omgeving vinden waar anderen mij het meest zien zoals ik ben. Het is weliswaar wat zoekwerk geweest vooraleer ik hulpverlening gevonden heb die mij volwaardig zagen. Velen voelden zich geroepen, en velen faalden jammerlijk.
Hulpverleners die de autist als volwaardige mens zien en niet als een klant met een lange lijst gebreken zijn inderdaad uiterst belangrijk. Het is al moeilijk genoeg om een diagnose te krijgen na een leven lang buitengesloten te zijn, zonder dat men voortdurend met dedain wordt behandeld door de “Hulpverlener”aan de overkant van de tafel. Als de hulpverlener autistische mensen niet kan accepteren, dan zal de autist zich zelf nooit kuunen acceptern. Het spijt mij. Ik val in herhaling.
In nl is er een dame (de ijkastmoeder) die over haar autistische dochter schrijft die veel hulpverlening wat niet baatte en zelfs uit huis moest. Totdat ze een week op kamp ging en lachend terug kwam met een hartsvriendinnetje, waarschijnlijk ook autistisch. Haar moeder begreep haar nog steeds niet, zij die zoveel voor haar deed maar helaas niet echt kon lachen. Autisten begrijpen andersdenkenden andersom niet waarschijnlijk…
LikeLiked by 1 persoon
Wat evenmin wil zeggen, dat iedereen met een diagnose de hulp krijgt die er nodig is.
LikeLike
‘autistische denkstijl’…is dit weer een nieuwe term? Ach ja…
LikeLike
Niet zo nieuw, denk ik, in Belgie vaak gebruikt
LikeLike
Hulp? Ondersteuning? Maar wat is hulp en ondersteuning als men niet als volwaardig mens gezien wordt? Wat is het magische formule voor geluk als je als lastig, moeilijk en vreemd wordt gezien?
LikeLike
Hulp en ondersteuning zullen je acceptatie door anderen misschien niet verbeteren, maar het heeft mij in elk geval geholpen bij zelfacceptatie en een omgeving vinden waar anderen mij het meest zien zoals ik ben. Het is weliswaar wat zoekwerk geweest vooraleer ik hulpverlening gevonden heb die mij volwaardig zagen. Velen voelden zich geroepen, en velen faalden jammerlijk.
LikeLike
Hulpverleners die de autist als volwaardige mens zien en niet als een klant met een lange lijst gebreken zijn inderdaad uiterst belangrijk. Het is al moeilijk genoeg om een diagnose te krijgen na een leven lang buitengesloten te zijn, zonder dat men voortdurend met dedain wordt behandeld door de “Hulpverlener”aan de overkant van de tafel. Als de hulpverlener autistische mensen niet kan accepteren, dan zal de autist zich zelf nooit kuunen acceptern. Het spijt mij. Ik val in herhaling.
LikeLike